Δεν είναι το ιδιο φίλε μου. Αυτός που θα μπει σε ένα μαγαζί με σκοπό να διαλέξει ένα ρολόι (και υπάρχουν πολλοί) μπορεί και να μην ξέρει τι παίρνει. Τον αρχίζει και ο καταστηματάρχης στα καταδυτικά, 200 μέτρα με πιστοποίηση, αυτόματο και πλέον και συλλεκτικό και το χαφτει.
Ο κάθε καταστηματάρχης θεωρώ εγώ πως πρέπει να είναι ειλικρινής και έχει ευθύνη απέναντι στον αγοραστή και πρέπει βεβαίως να αποσκοπεί και σε ένα λογικό κέρδος. Λογικό όμως.
Η αγορά μεταξύ ιδιωτών στα μεταχειρισμένα δεν είναι το ίδιο για λόγους που νομίζω δεν χρειάζεται να αναλύσω.
Το κόλπο με τα συλλεκτικά, τον περιορισμένο αριθμό κτλ το κάνει η Omega εδώ και χρόνια με μεγάλη επιτυχία. Τελευταία έχει ξεκινήσει να το κάνει και η Seiko με αποτέλεσμα να ξενερώσουμε πολλοί από τους fans της. Επίσης, η περιορισμένη διαθεσιμότητα έχει εκτινάξει τις τιμές των ατσάλινων Rolex στα ύψη. Όλα αυτά κι άλλα τόσα οι εταιρείες τα κάνουν γιατί οι αγοραστές είναι διατεθιμένοι να τα υφίστανται. Θυμάστε πριν 7-8 χρόνια που το Submariner είχε 5,5 χιλιάρικα και το Speedmaster 2,5; Μετά το πήραν χαμπάρι πως είμαστε διατεθιμένοι να πληρώσουμε παραπάνω και οι τιμές σχεδόν διπλασιάστηκαν! Το ίδιο κάνει και η Seiko τώρα. Εκεί που παίρναμε πχ τη χελώνα όταν βγήκε 200 ευρώ, τώρα πρέπει να δώσουμε σχεδόν τα διπλά! Κι αυτό για ένα μοντέλο που κυκλοφορεί ευρέως, σε άπειρα χρώματα κτλ. Λογικό δεν είναι να βρεθούν κάποιοι που θα ζητήσουν 500 ευρώ για ένα ρολόι των 200 ευρώ από τη στιγμή που είναι καινούργιο, πολύ δημοφιλές κι εξαντλημένο; Πολύ θα ήθελα να έχω προσθέσει ένα 009 στη συλλογή μου όταν κόστιζε 150-200 ευρώ, αυτό δε σημαίνει όμως πως η δική μου επιθυμία θα διαμορφώσει τη σημερινή τιμή του. Αν το κρατήσει το κατάστημα απούλητο για κάνα χρόνο θα το ρίξει για να φύγει. Και τελικά καταλήγω εκεί που άρχισα, η τιμή ενός οποιουδήποτε προϊόντος εξαρτάται από τους αγοραστές. Θυμηθείτε τι έγινε με τις μάσκες και τα γάντια (που είναι είδη υγειονομικά και θα έπρεπε οι τιμές να διαμορφώνονται από το κράτος), και συζητάμε τώρα για κοσμήματα;