Γιώργο, θα ρωτήσω εσένα που είσαι ψείρας σε κάτι τέτοια.
Λέμε να χαράξουμε πάνω στο καπάκι, στο σημείο που είναι ήδη σκαλισμένο.
Άρα, μιλάμε ίσως για το πιο λεπτό σημείο.
Κάνουμε καλά άραγε?
Βασίλη και λοιποί,
Αυτό το καπάκι, θεωρητικά, ειναι
α. press formed, τουτέστιν, ( ...που λέει και η ταινία
), ενα κομμάτι μέταλλο, θερμασμένο, συμπιέζεται σε υψηλή πίεση μέσα σε ένα καλούπι, και αποκτά την μορφή που έχει.
Μια εναλλακτική είναι, η
β. να βγαίνει πάλι ετσι, και μετά να "σκαλίζεται", με κοπτικό, ( ...όλες οι "γκρίζες" επιφάνειες ), για να αποκτήσει τα σχέδια - πληροφορίες.
Μία πιθανή τρίτη, να είναι ψυχρή "εξέλαση", που δεν το πιστεύω, γιατί οι εγκοπές ανοίγματος θα σκίζονταν.
Αν δεν το δώ, δεν μπορώ να σου πώ αν είναι η
α ή η
β, με σιγουρια.
Στην νεκροψία, βλέπεις τα ίχνη κατεργασίας, ειδικά τις ακμές, αν είναι αιχμηρές ή ράδια ( ...πιο στρογγυλές ), για να συμπιέζεται υλικό και να γεμίζει κάθε σημείο με υλικό.
Καμμιά, ΜΕΓΑΛΗ φωτό δεν έχουμε ? ( ...βρήκα μία
)
Αλλά, και στις δύο περιπτώσεις, μία χάραξη, δεκάτων του χιλιοστού, πόσο ? , 0,05 mm ?, ΟΥΔΕΜΙΑ επίπτωση θα έχει στην υδροδυναμική αντοχή του κελύφους, γιατί είναι σημειακή, και όχι συνεχής και οι δυνάμεις, κατανέμονται περιφερειακά.
Από αυτή την φωτό που βρήκα, την πιο τιτανοτεράστια, φαίνεται ότι τα στοιχεία, είναι υπό κλίση, και όχι κάθετης κοπής, οπότε, ενισχύεται η άποψη της εν θερμώ υπό πίεση διαμόρφωσης.
Τα γυαλιστερά, σαν φινίρισμα, τρώνε ένα γυάλισμα μετά.
Επαναλαμβάνω, ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα δεν θα παρουσιάζεται με την απλή χάραξη στοιχείων, που δεν είναι συνεχής, γραμμή - αυλάκι, μια και τα στοιχεία είναι "ανοικτά".
Βιβλιογραφία 
Η χρησιμοποιούμενες βάσεις συλλογισμού, είναι οι ακόλουθες
Αντοχή Υλικών
Manufacturing technology
Θεωρία κελύφους
Στοιχεία μηχανών
Δοχεία πιέσεως
Αντε, σύγγραμα το κάναμε το ρολογάκι.
