Για να μπορεί κάποιος να έχει άποψη, εκτός την "του καφενείου", χρειάζονται ΠΟΛΛΕΣ γνώσεις, όχι μόνον οικονομικές, αλλά ΚΑΙ κοινωνιολογίας, ψυχολογίας, διεθνούς εμπορίου, ΚΑΙ βασικής λειτουργίας ενός κράτους, ΚΑΙ των ανελαστικών αναγκών ενός πληθυσμού.
Και δεν έρχομαι ως ο "παντογνώστης", να υποδείξω την "αλήθεια" / προσβάλλω τους έχοντες άλλη άποψη. Αλλά ατυχώς, η αλήθεια, είναι αλήθεια, και τα γεγονότα, ασχέτως του "μάννα εξ ουρανού ή τον από μηχανής θεό", που θα μπορούσε να εμφανιστεί απρόοπτα, χωρίς να έχει συν-υπολογιστεί στους σχεδιασμούς,
οι διαδικασίες είναι αδυσώπητες για οιαδήποτε έξοδο από οπουδήποτε, ΧΩΡΙΣ προετοιμασία.
Δεν φταίει ούτε το κοινο νόμισμα, ουτε το τοπικό, ενός εκάστου. Δεν φταίνε οι ισοτιμίες που έκαστος έχει, έναντι του παλαιού του "μέσου διευκόλυνσης των συναλλαγών".
Γιατί το νόμισμα, είναι ένα μέσο. Τιποτε παραπάνω. Η ικανότητα ενός κράτους, κοινότητας, οικογένειας, να παράγει τα απαιτούμενα για μια εύρυθμη και βασική λειτουργία, είναι αυτή που μετρά, και όχι το νόμισμα.
Σε μια μικρή κοινωνία, υπήρχε η ανταλλαγή, δώσε δυό κότες, πάρε λίγο αλεύρι. Οταν όμως έπρεπε να πάμε λιιιιιιιιιιιιιιγο πιο πέρα, πως θα πηγαίναμε τις κότες ? ή το αλεύρι. Και βγήκε το ...........νόμισμα. Που αντιστοιχούσε σε κάποιες μονάδες, και κουβάλαγαν πέντε κέρματα, και όχι τις κότες και το αλεύρι.
Αρα, οι κότες και το αλεύρι, πχ, είναι η αξία, και όχι το νόμισμα. Εχεις κότες και αλεύρι ?
Εχεις αξίες. Και μπορείς πλέον να κινείσαι, ανεξαρτήτως του νομίσματος, μια και οι "ισοτιμίες" είναι +/- καθορισμένες.
Στο επίπεδο του κράτους, όταν το κράτος δεν παράγει ούτε κότες, ούτε αλεύρι, αλλά πρέπει να τα φέρει από αλλού, ότι νόμισμα και να χρησιμοποιεί, ......................καταστροφή.
Η έξοδος, χωρίς να έχεις οργανώσει τα .......κοτέτσια, ( ...........πουλιά, τροφή, στέγαση, καθαρισμός, υγιεινή, νεοσσούς, κλπ), ή τα χωράφια ( όργωμα, σπορά, θερισμός, άλεση, κλπ ), δεν οδηγεί πουθενά, παρα μόνον στην ολοκληρωτική καταστροφή.
Συνεπώς, οι υπέρμαχοι μιας εξόδου, χωρίς οργάνωση / προετοιμασία / συμφωνίες, ΙΜΟ λανθάνουν οικτρά.
Μια έξοδος, ΑΠΑΙΤΕΙ προετοιμασία ετών, αναδιοργάνωση της κοινωνίας, της παραγωγής και της κατανάλωσης, προκειμένου να ανταποκριθεί στις βασικές απαιτήσεις, προκειμένου να μην υπάρξουν τραγικά κοινωνικά φαινόμενα, και μετά απαιτηθεί βοήθεια " σχεδίου Μαρσαλ".
Απαιτεί αποφάσεις και έλεγχο της κοινωνίας, αυστηρούς κανόνες λειτουργίας, ολοκληρωτισμό στην ουσία, προκειμένου να αναδιαρθρώσεις την κοινωνία να χρησιμοποιεί λιγότερα, παράγει περισσότερα, μέχρι το ισοζύγιο παραγωγή v's κατανάλωση, να είναι "ισοζύγιο" και όχι ............
Δεν υπάρχουν οικονομολόγοι που να έχουν βρεί την λύση. Αν την είχαν βρεί, θα είχε σωθεί ο κόσμος. Ο Αντρέας είχε πεί το περίφημο "Αλβανικό μοντέλο ανάπτυξης", και ο Γιάνης, τις δικές του ανεφάρμοστες θεωρίες, τρώγοντας με την κυρία του στους πρόποδες της Ακρόπολης. Θεωρίες, θεωρίες.
Για να κλείσω το πρώτο μέρος.
Για να έχεις νόμισμα ( ανταλλακτικό μέσο) με αξία, πρέπει να διαθέτεις, ( από παραγωγή ή εύνοια του Θεού ), κάτι που οι υπόλοιποι θέλουν να αποκτήσουν. Τότε, σου δίνουν ότι ζητάς, και αποκτάς "ρευστότητα". πχ αν έχεις πηγές ενέργειας ( πετρέλαιο ), ήλιο ( γεωγραφική θέση ), ωραία κορίτσια ( καλλίγραμη ράτσα ), ειδικευμένα προϊόντα ( ρολόγια ).
Εριξα δυναμίτες στην φωτιά. Μπορούμε να την σβήσουμε μόνον με κρύες μπύρες.