Σε ένα δημοτικό σχολείο κάπου στο Δήμο Αθηναίων, την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς η δασκάλα παίρνει παρουσίες..
- Χακιμ Καζαλ Αλ Νταρουι;
- Παρων.
- Χασαν Ντομαν Ντα Σαρουι;
- Παρων.
- Γιον Κιμ Λι Γκονγκ;
- Παρων.
- Σουλειμαν Αλη Ζαουαχρι;
- Παρων.
- Χατζη Λαζα Ρουμιχ Αλη;
Τίποτα...
- Χατζη Λαζα Ρουμιχ Αλη; επαναλαμβάνει η δασκάλα..
Πάλι τίποτα.
Εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει την απουσία, η δασκάλα βλέπει δειλά δειλά ένα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά..
- Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι..
Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε..!
