Σε γενικές γραμμές, αν έχω καταλάβει καλά οι Ιάπωνες δίνουν συνήθως συντηρητικά μεγάλο εύρος για τις μηχανές τους. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί τα ρολόγια ρυθμίζονται από μηχανήματα κατά την παραγωγή και συναρμολόγηση. Δεν πιάνει ανθρώπινο χέρι πάνω, να σφίξει την χρονομετρία. Ότι πιάσουν τα diagnostics.
Φυσικά, αυτό είναι φθηνότερο, και επιτρέπει μεγάλους ρυθμούς παραγωγής. Οδηγεί όμως ταυτόχρονα σε μεγαλύτερο εύρος αποκλίσεων. Οπότε ο Ιάπωνας σου εγγυάται ότι θα πέσεις κάπου μέσα στα όρια που βάζει, αλλά τα ίδια τα όρια είναι φτιαγμένα να περιλαμβάνουν και σχετικά ακραία (για τα στάνταρ άλλων) παραδείγματα.
Αυτό δεν σημαίνει πως ότι ρολόι πάρεις θα είναι ντε και καλά στο +25 ή στο -15. Όπως έγραψα, τα όρια που δίνουν είναι αρκετά συντηρητικά, και η διαδικασία παραγωγής και ελέγχου για ένα συγκεκριμένο μηχανισμό βελτιώνεται συνεχώς όσο περισσότερο παράγεται.
Οπότε..ως παράδειγμα. Έχω δύο Orient με παρεμφερή μηχανισμό (F6722,F6922). To ένα ρολόι με 8ωρη χρήση καθημερινά μου δίνει +5s/d, το άλλο +11s/d.
Σε βάθος χρόνου, με διαφορετική χρήση, με καμιά σαβούρα/χτύπημα ή με διαφορετικά επίπεδα κουρδίσματος, αυτά τα νούμερα θα αλλάξουν. Για κάθε μηχανή αλλάζουν, απλά το κατά πόσο εξαρτάται από την ποιότητα της χρονομετρίας και την στιβαρότητα του μηχανισμού. Από συζητήσεις επί του θέματος, καταλαβαίνω πως οι φτηνοί ελβετικοί μηχανισμοί κρατούν καλύτερη χρονομετρία (όχι μόνο/αποκλειστικά σε νούμερο, αλλά σε εύρος για τον ίδιο μηχανισμό σε βάθος χρόνου), ενώ οι Ιαπωνικοί είναι πιο ανθεκτικοί σε κακομεταχείριση και σκληρή χρήση).
Ίδωμεν.
