...αναρωτιέμαι αν είμαι ο μόνος που δεν του αρέσουν οι δεύτεροι αριθμοί εσωτερικά των αριθμών του ρολογιού, αυτά τα 13, 14, 15 κτλ.
Πραγματικά με χαλάνε πάντα σε όλα αυτά τα ρολόγια στιλ khaki, expedition κτλ.

Προσωπικά ούτε σε μένα αρέσει, θεωρώ ότι μπουκώνουν το dial.
Όπως δεν μου αρέσουν & τα στρόγγυλα σημάδια στα καταδυτικά, πάντα προτιμώ τα τετράγωνα/ορθογώνια.

Υπήρχε όμως λόγος που έγινε αρχικά έτσι, το ίδιο ισχύει & για την στρατιωτική ώρα στα field (13-24).
Οπότε όταν το σχέδιο ακολουθεί το αυθεντικό...

Μια ερώτηση αν θες βέβαια να απαντήσεις,το σεικο είναι καινούργιο ή μεταχειρισμένο και πόσο σου βγήκε από Ιαπωνία να το πάρεις?

https://www.amazon.co.jp/-/en/gp/product/B095NJ56NJ

Αγοράστηκε καινούριο από Amazon Ιαπωνίας, στα €307 τελική, με φόρους, έξοδα αποστολής κλπ.
Το συγκεκριμένο δεν είναι διαθέσιμο αυτή τη στιγμή, δυστυχώς δεν στέλνουν όλοι οι πωλητές εκτός Ιαπωνίας.

https://www.amazon.co.jp/-/en/gp/product/B083HVSSQ7/

Υπάρχει στο ίδιο χρώμα dial σε baby tuna, που είναι κάπως μεγάλο, γύρω στα €360.

Είδα αυτό το ρολόι στο διαδίκτυο. Είναι πολύ παρόμοιο με την PANERAI, αλλά η τιμή του είναι πολύ χαμηλή. Ποια είναι η γνώμη σας;
https://miliforticwatch.com/collections/all-product/products/sub-hand-sandwich-dial-st3600-manual-watch-e064a

Ως κάτοχος του συγκεκριμένου ρολογιού μέχρι πριν 15 ημέρες, έχω να πω τα εξής:

Αρκετά ποιοτικό, πολύ καλό φινίρισμα, σωστά υλικά με ζαφείρι μπρος-πίσω.
Πολύ καλό το δερμάτινο λουράκι.
Τα συρμάτινα lugs δεν ενέπνεαν εμπιστοσύνη, τουλάχιστον σε μένα.

Το ρολόι είχε 1 ζήτημα στην κορώνα, όταν ξεβίδωνε δεν πεταγόταν όπως έπρεπε, σαν να σκάλωνε στο τέλος του σπειρώματος.
Δεν ήμουν σίγουρος αν είχε όντως πρόβλημα, ή αν είμαι τόσο περίεργος.
Αφού το είδε & φίλος συμφορουμίτης & το επιβεβαίωσε & αυτός, το ρολόι δε μπορούσε πια να μείνει σε αγγελία & να πωληθεί, έτσι αποσύρθηκε ησύχως.

Προσωπική άποψη, αν πάρεις hand winding ρολόι, η κορώνα να μη βιδώνει.

Ψάχνω εδώ & καιρό, τρόπο να ολοκληρώσω/κλείσω αυτόν τον κύκλο της ορολογοφιλίας, γιατί πέραν της οικονομικής πίεσης που μου δημιουργεί αυτό το χόμπι, παρατήρησα ότι έχω φτάσει μέχρι 1 συγκεκριμένο σημείο, που δε μπορώ να ξεπεράσω, με αποτέλεσμα να έχω σταματήσει να εξελίσσομαι.

Για να το πω πιο απλά, ψάχνω να βρω κάτι νέο, & καταλήγω στα ίδια.
& από τη στιγμή που δεν ανεβαίνω κατηγορία (τιμής), ούτε μου αρέσουν συγκεκριμένες κατηγορίες ρολογιών που δεν έχω (όπως dress ή vintage), καλό θα ήταν να κάνω 1 μεγάλο ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ.

Από καθαρή τύχη λοιπόν αποφασίστηκε ο αριθμός της συλλογής να είναι 8, & κατέληξα (εν μέρει) από τύχη από ποια ρολόγια θα αποτελείται, αφού υπήρξε περίοδος που 1 ρολόι ερχόταν & 3 έφευγαν.

Ελάχιστα από αυτά που παρέμειναν, ήταν βράχοι & αμετακίνητα.
Το αναλογικό G-Shock Giez, που με συντρόφευσε από το 2008, ΔΕΝ ήταν 1 από αυτά, αφού μπήκε προς πώληση 2 φορές αν θυμάμαι καλά.

Το Giez πρόσφατα παρουσίασε πρόβλημα στην ημερομηνία, μετά από αλλαγή μπαταρίας.
Φαίνεται ότι έσπασε κάποιο δόντι στο δίσκο της ημερομηνίας, μάλλον στο 30-31.
Όταν αλλάζει ο μήνας, δείχνει κάτι ανάμεσα στο 31-1, άλλες φορές κολλάει εκεί, ενώ άλλες προχωράει, δείχνει όμως σχεδόν πάντα ενδιάμεσα.

Αν & υπάρχει η (ας την πούμε) λύση, κάθε 1η του μήνα να κάνω adjust στο δίσκο, δε μπορώ να ξεχάσω ότι το ρολόι είναι perpetual, & υποτίθεται ότι δεν θα χρειαζόταν να ασχοληθώ ΠΟΤΕ με κάτι τέτοιο.
Συν το ότι μιλάμε για G-Shock, & θα έπρεπε πρώτα να σβήσει ο ήλιος & μετά να συμβεί κάτι στο ρολόι.



Έτσι το Giez κατέληξε ρολόι γραφείου (μέχρι να τελειώσει η μπαταρία & φύγει για ανακύκλωση) & ξεκίνησε έρευνα για την αντικατάσταση του.

Σαν τελευταίο ρολόι της συλλογής, είπα να ψωνίσω από το πάνω ράφι & να μη τσιγκουνευτώ.
Η παροιμία μπορεί να λέει ότι η φτήνια τρώει τον παρά, αλλά & τα πιο ακριβά κομμάτια, μια χαρά τον τρώνε...

Παρήλασαν κυριολεκτικά 1 ντουζίνα ρολόγια, 5 ήταν όμως αυτά που με απασχόλησαν μέχρι το τέλος (όλως τυχαίως ήταν όλα made in Japan & ηλιακά).



Ξεκινάω με έναν από τους παλαιότερους στόχους, το field των field, Promaster PMD56.
Τιτάνιο με duratect σε κάσα & μπρασελέ, ζαφείρι, ecodrive, perpetual, 200m, μικρό σχετικά μέγεθος.
Η τιμή του έβγαινε κάτω από το ψυχολογικό όριο των €400 (€365), ενώ το βάρος του (με το μπρασελέ), είναι μόλις 100g
Ένα ρολόι για το οποίο ψάχνεις να βρεις μειονέκτημα & δεν υπάρχει.

Όμως εγώ προσπάθησα & κατάφερα να βρω...
Είναι η ομοιότητα του με το MWC (G10), που ήδη έχω.
& αυτό με τιτάνιο, ζαφείρι, μικρό μέγεθος, quartz, ίδιοι ακριβώς μολυβοδείκτες, ακόμα & οι αραβικοί αριθμοί έχουν την ίδια γραμματοσειρά.

Έτσι, όσο παράξενο & αν ακούγεται, & παρά την αναμφισβήτητη πληρότητα του, το PMD δεν προτιμήθηκε.
Φύγαμε για Casio.



Το square GW-5000U ήταν & αυτό επιλογή με κλειστά μάτια, αφού εκτός της κλασικής σχεδίασης & του μικρού μεγέθους, η κάσα του είναι μεταλλική & το καπάκι βιδωτό, ενώ & η τιμή του είναι σχετικά χαμηλή (€210).
Δυστυχώς δε μπόρεσε να ξεπεραστεί ένα σημαντικό εμπόδιο, ότι έχω ήδη square & 5000 (στη full metal εκδοχή του).

Αφήνουμε τις λογικές επιλογές, & πάμε στις άλλες...



Ο γερόλυκος Frogman GWF-1000 (παράγεται από το 2009), είναι κατά την ταπεινή μου άποψη, το πιο ξεχωριστό G-Shock που μπορεί να αγοραστεί σε αυτά τα χρήματα (€360).
Αν υπάρχει & χέρι να το υποστηρίξει...

Σημεία που κάνουν τη διαφορά, η μοναδική ασύμμετρη εμφάνιση, ο χαρακτηρισμός Diver's, & η μεταλλική κάσα με το βιδωτό καπάκι.

Ως Master of G, υποφέρει από την ασθένεια των περισσοτέρων ρολογιών της σειράς, που δεν είναι άλλη από το μεγάλο μέγεθος.
Την κατάσταση επιδεινώνει η πολύ ανοιχτή καμπύλη που έχει το λουράκι στα lugs, αλλά & ο ασύμμετρος σχεδιασμός που προανέφερα.
& αυτό γιατί είναι σχεδιασμένο, για να φοριέται στο αριστερό χέρι...
Αυτός ήταν & ο λόγος που δεν προτιμήθηκε.



2ο Master of G & παραλίγο αγορά, το Mudmaster GWG-1000.
Ήδη 9 χρόνια στην παραγωγή (since 2015) & παρότι έχουν βγει 2 αντικαταστάτες, αυτό συνεχίζει να ζει & να βασιλεύει.
Πέραν της εμφάνισης, που θυμίζει (πλαστικό) άρμα μάχης, είναι πληρέστατο, με ζαφείρι & triple sensor.

Το μέγεθος & αυτή τη φορά ξεφεύγει, το λουράκι όμως κατεβαίνει πιο κάθετα από τα συνηθισμένα G-Shock & δεν μεγαλώνει περισσότερο το ήδη ογκώδες ρολόι.

Το Mudmaster απορρίφθηκε λόγω της τιμής του, που αν & οριακά μεγαλύτερη από τα €400 (€425), είχε μεγαλούτσικη διαφορά από το ρολόι που ακολουθεί.



& φτάνουμε στο 3ο & τελευταίο Master of G (& ρολόι που επέλεξα), Gulfmaster GWN-1000, με ήδη μια 10ετία στην πλάτη του (2014).
Το οποίο είναι οριακά τεράστιο, με 55.8mm στο 9-3 (συμπεριλαμβανομένης κορώνας & αισθητήρα), το bezel αγγίζει τα 44.5mm & το lug2lug 59.3mm...
Το πάχος φτάνει τα 16.1mm & το βάρος τα 101g.

Μόνο θετικό, ότι κάθεται καλά στο χέρι.
Σε αυτό βοηθάει ο τρόπος που ενώνεται το λουράκι με την κάσα, που είναι αρκετά ιδιαίτερος:
2 βίδες πιάνουν κάθετα το λουράκι & μπαίνουν παράλληλα μέσα της.
Με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν εμφανή lugs & το λουρί να εξέχει ελάχιστα προς τα έξω.

Το bezel του επίσης, έρχεται σε αντίθεση με την πλειοψηφία των G-Shock, όντας μεταλλικό & μη εναλλάξιμο, κάτι που το κάνει να φαίνεται περισσότερο ενδιαφέρον & να προκαλεί μια σχετική ανησυχία, για το πώς θα φαίνεται αν χτυπήσει.
Το dial έχει (όπως & στο Mudmaster) το αγαπημένο μου anadigi φορμάτ, με το αναλογικό μέρος να φέρνει προς καταδυτικό, ενώ η ψηφιακή οθόνη στο 6, αν & θα την προτιμούσα positive, είναι STN & διαβάζεται χωρίς κόπο, τουλάχιστον την ημέρα.

Στις υπόλοιπες δυνατότητες, πέραν των τυπικών ενός G-Shock (παγκόσμια ώρα, ξυπνητήρια, χρονόμετρο, αντίστροφη μέτρηση), υπάρχει triple sensor (υψόμετρο, βαρόμετρο-θερμόμετρο, πυξίδα), ενώ στο subdial, εμφανίζεται ένδειξη μεταβολής της παλίρροιας & του βαρόμετρου, για το οποίο υπάρχει & ειδοποίηση, σε περίπτωση απότομης μεταβολής.

Το ρολόι απευθύνεται σε όσους εργάζονται κοντά/πάνω στη θάλασσα ή ασχολούνται με θαλάσσια σπορ/χόμπι (ψάρεμα λόγου χάρη).
Δεν έχω καμία σχέση με τέτοιου είδους δραστηριότητες, όπως δεν έχω καμία σχέση με καταδύσεις, παρά την ύπαρξη 2 diver's στη συλλογή, το ίδιο ισχύει για τον πιλότο, και ούτω καθεξής...

Αυτό που μου άρεσε στο Gulfmaster & το επέλεξα, είναι ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του, η εκκεντρική του εμφάνιση, & ότι δεν θα το επιλέξουν οι περισσότεροι.
Είναι δύσκολο ρολόι (στη μεταπώληση) & αυτό το γνώριζα εξαρχής.

Το τελευταίο, σε συνδιασμό με το μέγεθος του, είναι τα 2 σημαντικότερα του μειονεκτήματα.

Στα υπόλοιπα αρνητικά, ενώ το bezel είναι μεταλλικό, δεν ισχύει το ίδιο με την κάσα, η οποία είναι κλασική πλαστική, με το case back να ενώνεται με 4 βίδες.

Επόμενο αρνητικό, η έλλειψη ζαφειριού.
1 χρόνο πριν δεν θα έκανα τέτοια παρασπονδία, από τότε όμως έβαλα αρκετό νερό στο κρασί μου.
Έτσι αποφάσισα να γλιτώσω τα €100+ που ήταν & η διαφορά με το Mudmaster.

Τελευταίο (& κάτι που ίσως μοιάζει ασήμαντο), είναι το μεταλλικό keeper, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στη σειρά Master of G τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν ξέρω ποιος φωστήρας στην Casio αποφάσισε κάτι τέτοιο, ζήλεψε ίσως την αποτυχία της Seiko & θέλησε να την επαναλάβει.
Δεν μένει στη θέση του, είναι σκληρό, τραβάει τρίχες.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ.
& μόνο που με την αγορά, ψάχνεις να βρεις να το αντικαταστήσεις, αρκεί.

Το ρολόι κόστισε €308 (τελική), η παραγγελία έγινε από το Amazon Ιαπωνίας & έφτασε σε 8 ημέρες (από τις 6 που είπαν αρχικά).

Με αυτό το λογύδριο, αποχαιρετώ προς το παρόν...
Καλό καλοκαίρι.

Ακολουθούν φωτογραφίες.

Αν & είπα ότι θα διακόψω στο τέλος του '23, δεν κατάφερα να το εφαρμόσω στην πράξη.
Στο kamasu, μπορεί να ήταν αρχοντικό & versatile, δε μπόρεσα όμως να παραβλέψω τα 2 αρνητικά του σημεία (κορώνα & μπρασελέ).

Ο αντικαταστάτης του έπρεπε να είναι & πάλι μηχανικό, αφού το fugu έμεινε μόνο του.
Μετά όμως από τόσες αποτυχίες στην κατηγορία κάτι σαν dress, είπα να την απαρνηθώ & να επεκτείνω την έρευνα σε πιο casual μονοπάτια.

Ένα συγκεκριμένο amphibia με θέμα το Chernobyl, μου έκανε κλικ, αλλά η τιμή του (για vostok) με αποθάρρυνε.
Η προσπάθεια που έκανα (μέσω ενός φίλου, φίλου, φίλου...) να το φέρω απευθείας από Ρωσία, απέβη άκαρπη.

Άρχισα να καλοβλέπω πάλι τα 5ράκια (με κυνηγούν οι τύψεις για το field που έδωσα), αλλά δεν ενέδωσα.
Λόγω του budget, που είναι πάντα περιορισμένο, ξεκίνησα το ξεψάχνισμα στο Ali.

Με τάση πάντα να περιστρέφομαι γύρω από τις ίδιες επιλογές, δεν άργησε η στιγμή που το Baltany με το μπρούτζινο bezel, έκανε την εμφάνιση του.
& ήρθε για να μείνει.

Ξεκινάω με την τιμή, η οποία τελικά δεν ήταν & τόσο χαμηλή.
Το ρολόι στο Ali, κινείται μεταξύ €190-200.
Για να πέσει κάτω από το (τελωνειακό) όριο των €150, θέλει γερή έκπτωση & κουπόνι(α).
& γενικά η Baltany είναι κάπως φειδωλή στις προσφορές της.

Έτσι προσέφυγα στο επίσημο κατάστημα, εκτός Ali.
Όταν έψαχνα για G10, είχα προσέξει ότι στο checkout υπολογίζεται ο φόρος (δεν το κάνουν πολλοί).
Στο καλάθι λοιπόν, η τιμή ήταν $197 (€190) τελική, με φόρο & έξοδα αποστολής.
Ακριβό, φτηνό, αυτό είναι.

Περνάμε στο ρολόι αυτό καθεαυτό, το οποίο δεν μου ήταν άγνωστο.

Γύρω στον 1 χρόνο πριν, ήρθε στα χέρια μου το σχεδόν πανομοιότυπο βουργουνδί Baltany με μπρούτζινο bezel, του Αλέξανδρου.
Αν & φαινομενικά ίδιο, το ρολόι εκείνο διέφερε σημαντικά σε σχέση με αυτό που πουλάει σήμερα η εταιρεία.

Καταρχήν η διάμετρος ήταν 4mm μεγαλύτερη, σε σχέση με τα 40mm του παρόντος μοντέλου.
Ο μηχανισμός ήταν κινέζικος κλώνος της 2824 (PT5000 αν δεν κάνω λάθος), άρα ταχύπαλμος, ενώ πλέον χρησιμοποιείται η NH38, χωρίς αυτή τη φορά ghost date.
Επίσης τα σημάδια της ώρας ήταν applied, σε σχέση με τα τωρινά τυπωμένα.

Το ρολόι έγινε (ας το πούμε) περισσότερο λαϊκό, για να μη πω πτωχό.
Το μεγάλο κέρδος όμως είναι στο μέγεθος, αφού το παλαιότερο ήταν οριακά ΤΕΡΑΣΤΙΟ.
Ακόμα & τα μεγαλύτερα ρολόγια που είχα εκείνη την εποχή, το inox & ο τόνος, ωχριούσαν μπροστά του.
Έτσι (λόγω μεγέθους), το τότε Baltany έφυγε ησύχως.




Οι διαστάσεις του τωρινού μοντέλου που έχω στα χέρια μου, είναι 39.4x46.8x13mm & το βάρος 89g, με το (πολύ μαλακό) μαύρο δερμάτινο λουράκι του πακέτου.
Το κρύσταλλο είναι θολωτό ζαφείρι, η αδιάβροχοποίηση φτάνει τα 200m, με την (εξαιρετική σε μέγεθος & αίσθηση) μπρούτζινη κορώνα να είναι βιδωτή, όπως & το καπάκι.

Παρότι οχτρός την ρολογιών χωρίς ημερομηνία (γιατί υπάρχουν κλπ), στο συγκεκριμένο έκανα τα στραβά μάτια.
Αν υπήρχε έκδοση με ημερομηνία (στο 3, στο 4μιση, στο 6 ή & στο 12), θα την είχα φυσικά επιλέξει.

Πάμε στο κομμάτι homage ή πρωτότυπο.
Να ξεκαθαρίσω πως για μένα δεν έχει την παραμικρή σημασία.
Αν είναι 100% ή 50% αντίγραφο, αν δανείζεται στοιχεία από εδώ & από εκεί κλπ.
Μου αρκεί να είναι όμορφο & ποιοτικό το αποτέλεσμα.

Το dial ακόμα & εγώ καταλαβαίνω ότι προέρχεται από Black Bay/Submariner, με τους δείκτες-μολύβι να διαφοποιούνται.
Για την κάσα, είδα ότι επίσης βασίζεται σε Rolex (bubbleback).
Το bezel κάπου διάβασα ότι θυμίζει Submersible?
Ίσως από κάποιο παλαιότερο μοντέλο?
Δεν έχω ιδέα.

Προσωπικά πιστεύω ότι σαν σύνολο, είναι ένα από τα ομορφότερα ρολόγια της Baltany & γενικότερα ένα από τα πιο ξεχωριστά που πωλούνται στο Ali.
Το ότι είναι εν μέρει μπρούτζινο, & όχι πλήρως, είναι το σημείο που για μένα κάνει τη διαφορά.

Το bezel είναι ίσως το μόνο σημείο που αισθητικά χρήζει κριτικής, όχι λόγω του μπρούτζου, αλλά των ατσάλινων πίρων, το οποίο θυμίζει φινιστρίνι πλοίου.
Από τη στιγμή που είναι σταθερό, δεν θα ήταν κακή ιδέα να μείνει κενό.
Δίνει βέβαια ένα vintage χαρακτήρα, χωρίς το αποτέλεσμα να είναι εκκεντρικό ή αντιαισθητικό.
Τέλος πάντων, έτσι το είδαν οι δημιουργοί, έτσι το έκαναν.
Οι reviewers στο YouTube αποκαλούν το ρολόι wheelking, δεν ξέρω αν το όνομα ανήκει σε κάποιο μοντέλο του παρελθόντος ή γιατί θυμίζει κατά κάποιο τρόπο στέμμα.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο.
Είναι όμορφο, είναι διαφορετικό, μπορεί να φορεθεί σχεδόν παντού.
Προς το παρόν του δοκιμάζω λουράκια, 2 ακόμα είναι καθοδόν, αν & ο καμβάς φαίνεται να κερδίζει.

Λες να χρειαστεί άλλο με την αλλαγή της ώρας ? 

Είναι σχεδόν βέβαιο.

Παρότι το khaki field mechanical με το λευκό dial, πέρασε αρκετές φορές σαν σκέψη, τελικά δεν προτιμήθηκε, για 2 κυρίως αιτίες:
Λόγω της τιμή & της αδιαβροχοποίησης, που για τα γούστα μου είναι εξωπραγματικά χαμηλή.
Αντί γι'αυτό, ήρθαν κάποια άλλα παρόμοια κλασικά field, όπως το Boldr Venture & το 5ράκι.

Το μηχανικό Hamilton με το ανοιχτόχρωμο dial συνέχισε να με βασανίζει μέχρι πρόσφατα, είχα βρει μάλιστα την έκδοση των 42mm κάτω από €400, αλλά αυτό με τα 50m wr, δεν κατάφερα να το καταπιώ με τπτ.

Μετά από πολλές εναλλαγές, κατέληξα τελικά με ένα G10 homage (το οποίο παρέμεινε στα χέρια μου ξεκάθαρα από τύχη), & έκλεισα από field.

Φτάνουμε στο σήμερα.

Είχα δώσει στον πεθερό ένα Casio Duro, το οποίο δεν έβγαζε ποτέ από το χέρι του, μέχρι που άλλαξε η ώρα & πήγε να τη διορθώσει.
Υποθέτω πως δεν κατάλαβε ότι η κορώνα ήταν βιδωτή, & αφού δεν κατάφερε να την ανοίξει με τον εύκολο τρόπο, προφανώς επιχείρησε με κάποιο είδους εργαλείο (πένσα?).
Ο ίδιος βέβαια αρνείται τα πάντα (μάλλον τα έκανε όλα αυτά κάποιο ρακούν).

Αποτέλεσμα ήταν η ώρα να διορθωθεί (success), αλλά να σπάσουν τα πάσα, & να πάρει νερό...
Δε μπήκα σε διαδικασία να το πάω στον ορολογοποιό, να το ανοίξει, να το στεγνώσει, & να αλλάξει ότι είχε διαλυθεί, αφού μιλάμε για ρολόι των €60-70.

Έτσι ξεκίνησε η έρευνα για καινούριο πεθερορολόι.

Η Escapement δεν μου είναι άγνωστη, είχα βάλει στο μάτι τον type-B πιλότο της εδώ & καιρό, τελικά, παρόλο το συνεχές ανακάτεμα της σούπας, δεν καταφέραμε να συναντηθούμε.

Το 1ο που μου άρεσε στην εταιρία, είναι το πόσο περήφανα αναγράφει σε dial & case back, China made.
Κάτι που αποφεύγουν οι περισσότερες μικροεταιρίες (αν όχι όλες) στο Ali.

Το 2ο είναι οι χαμηλές τιμές & η αποφυγή του παιχνιδιού των εκπτώσεων.
365 ημέρες, παραμένουν το ίδιο οικονομικά.

& το 3ο είναι η χρήση quartz μηχανισμών, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των εταιριών που επιλέγουν NH35 στο 90% των περιπτώσεων.
Η Escapement χρησιμοποιεί κυρίως VH31, στον οποίο ο δευτερολεπτοδείκτης χτυπάει 4 φορές ανά δευτερόλεπτο, & προσομοιώνει τον τρόπο που κυλάει στα μηχανικά/αυτόματα.

Το field της Escapement δεν ήταν ποτέ στα δικά μου σχέδια, όμως η χαμηλή τιμή & ο quartz μηχανισμός, είναι ότι χρειάζεται για τον παππού, & η ομοιότητα με το khaki field mechanical, ήταν ευκαιρία για μένα να δω το Hamilton, έστω & σε homage.

Το ρολογάκι είναι όμορφο & ευανάγνωστο, μπορεί να φορεθεί χωρίς καμία έγνοια, αφού είναι πολύ εύκολο να αποκτηθεί & να αντικατασταθεί, ενώ & η επαφή με το νερό γίνεται απροβλημάτιστα, με την Escapement να προσφέρει αυτό που δεν κάνει η Hamilton (& γκρινιάζει όλος ο κόσμος), δλδ 100m αδιαβροχοποίηση, χάρη & στη βιδωτή κορώνα.
Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.

Μόνο πρακτικό μειονέκτημα, η χρήση mineral.
Θα προτιμούσα να έδινα €10-15 παραπάνω (από τα συνολικά €59 που στοίχισε το ρολόι) & να φοράει ζαφείρι.

Η έλλειψη ημερομηνίας (δυστυχώς δεν υπάρχει στην VH31), είναι ένα βάρος που θα καταφέρω να σηκώσω, αφού το ρολόι δεν προορίζεται για μένα...

Το field της Escapement έρχεται με ένα ταιριαστό κρεμ nato, όμως κατά την προσφιλή μου τακτική, αντικαταστάθηκε άμεσα με ένα fkm, ώστε να μπορεί να λερωθεί & να βραχεί, όπως του πρέπει (μάλλον έπρεπε να επιλέξω καφέ χρώμα).

Το μέγεθος της κάσας είναι κλασικό 38ρι, η επιφάνεια της οποίας έχει sand blasted επεξεργασία, με κάπως άγριο φινίρισμα στις γωνιές, ειδικά στο bezel.
Το πάχος είναι 11mm, ενώ το mineral ελαφρά θολωτό, χωρίς παραμορφώσεις.
Το lume είναι ικανοποιητικό για την τιμή.

Υποψήφιο ήταν επίσης το 37ρι SNK homage της Berny, με τιτάνιο & ζαφείρι.
Επίσης με VH31, είναι σίγουρα πιο ολοκληρωμένη επιλογή, αλλά & κάπως ακριβότερο.
Ο συνδυασμός 50m wr & μη βιδωτή κορώνα & case back, ήταν αυτός που χρειαζόταν, για να μείνει στην άκρη...

Το ρολόι βρίσκεται πλέον στο χέρι του πεθερού, που ελπίζω να το ευχαριστηθεί περισσότερο από το Duro.

Αν & διακαής στόχος είναι τα 4 ρολόγια & ενώ ήμουν ένα βήμα κοντά, ξεκίνησα να ψάχνω για τον αντικαταστάτη του INOX.
Έπρεπε να δω & κάτι ακόμα...

Η χελώνα ξηράς (πήγα μάλιστα & την είδα από κοντά), δεν ήταν αυτό που περίμενα.
Η έρευνα για anadigi δεν κατέληξε πουθενά, αφού το SafArnie & το G-Steel, δεν κατάφεραν να με συγκινήσουν.
Επιπλέον, ένα παλαιότερο μου ρολόι που βρέθηκε σε αγγελία, δεν ήταν γραφτό να επιστρέψει στο χέρι μου.

Η απάντηση στην έρευνα, εμφανίστηκε με τη μορφή ενός G10.
Όχι όμως του αυθεντικού CWC, αφού πάσχει στο ζήτημα των specs, αλλά & της τιμής.

Πρώτα έπεσα πάνω στο αυτόματο της Baltany, με το συγκεκριμένο homage να είναι ένα από τα πιο παλιά & κάπως παραγκωνισμένα μοντέλα της μικροεταιρίας.
Η τιμή του είναι συνήθως €180-190, & για να πέσει κάτω από τα €150, εκτός από κουπόνια, χρειάζεται μια γερή έκπτωση όπως αυτή που έρχεται στις 11/11.

Περισσότερο από το να το αποκτήσω άμεσα, μου άρεσε η ιδέα της παραμετροποίησης που δίνει η Baltany.
Τελικά η κάπως τσιμπημένη τιμή (€210 για παρέμβαση μόνο στο dial, αλλά & για 1 & μόνο κομμάτι) σε σχέση με την καθαρή έκδοση, αλλά κυρίως ο αυτόματος μηχανισμός, που για μένα είναι κόκκινη σημαία σε ρολόι που φοριέται καθημερινά, με κράτησαν μακριά.

Ψάξε-ψάξε, έφτασα στο G10 της Military Watch Company, το οποίο είναι & αυτό homage (& εξέλιξη), του μοντέλου της Cabot Watch Company.
Το MWC μου έκλεισε το μάτι, χάρη στα πολύ δυνατά του specs, που δεν υπάρχουν στο αυθεντικό CWC:
40ρι, τιτάνιο, θολωτό ζαφείρι, βιδωτές μπαρέτες, βιδωτή κορώνα & 300m wr, (& σαν παιδί των quartz) Ronda 715 με ημερομηνία & μπαταρία διάρκειας 10 ετών (!).
https://mwc.eu/products/mwc-titanium-general-service-watch-300m-water-resistant-10-year-battery-life-luminova-sapphire-crystal-and-12-dial-format-date-version

Μόλις το είδα είπα, τι εργαλείο είναι αυτό.
Η τιμή του με προβλημάτισε, όμως όταν μου αρέσει κάτι, δεν το σκέφτομαι δεύτερη φορά.
Υπάρχει & site για παραγγελίες εντός ΕΕ, οπότε ξεπεράστηκε & ο βραχνάς του τελωνείου.
Το MWC ξεκίνησε το ταξίδι του από την Ιρλανδία στις 25/9, & κατέληξε στα χέρια μου 10 ημέρες μετά.

Η συσκευασία ήταν πολύ βασική, μια μεταλλική θήκη σαν ταμπακιέρα για πούρα (χωρίς τους μεντεσέδες).
Δεν υπήρχε μέσα απόδειξη, ούτε εγχειρίδιο, ενώ η κάρτα εγγύησης ήταν ασυμπλήρωτη...

Το ρολόι είναι τελικά μικρότερο από όσο αναφέρει η εταιρία.
Πραγματικές διαστάσεις, 38.7x45.7x13mm & βάρος 65g, με το tropical fkm που του πέρασα, αντί του nato της συσκευασίας.

Αν & τα G10 είναι φτιαγμένα για one piece nato/zulu (το Cabot με τις φιξαριστές μπαρέτες, δεν παίρνει & κάτι άλλο), το MWC δίνει τη δυνατότητα να περαστεί οποιοδήποτε 2 piece λουράκι, χάρη στις βιδωτές του μπαρέτες, που παρέχουν & μια επιπλέον ασφάλεια σε σχέση με τις κοινές αφαιρούμενες.

Αν & κατασκευασμένο με υλικά από το πάνω ράφι (τιτάνιο, θολωτό ζαφείρι), το ρολόι περνάει απαρατήρητο, χάρη στη σκουρόχρωμη κάσα, αλλά & το μικρό σχετικά μέγεθος.
Είναι όμορφο λόγω της απλότητας/λιτότητας του.

Το σαν type A πιλοτοdial, είναι πολύ ευανάγνωστο, με τη βοήθεια του έντονου contrast των λευκών δεικτών/σημαδιών, πάνω στο μαύρο φόντο.
Το lume δυστυχώς δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, αν φορτιστεί κάνει δουλειά, διαφορετικά λίγα πράγματα (πού είσαι Baltany...).

Το πρόβλημα που ο περισσότερος κόσμος θα βρει στη MWC, είναι ότι η τιμή δεν συμβαδίζει με το λογότυπο.
Δεν είναι η CWC & δεν προμήθευε τον βρετανικό στρατό με ρολόγια.
Δεν είναι μέρος κάποιας ιστορίας.

Η εταιρία έχει έδρα την Ελβετία, στο case back μάλιστα προσπαθούν να το τονίσουν αυτό, γράφοντας το λογότυπο της MWC στα γερμανικά & από κάτω Ζυρίχη.
Όμως το Swiss made απουσιάζει, όπως & από όσα ρολόγια της εταιρίας δεν πλησιάζουν τα €1.000.
Αν & δεν το αναγράφει κάπου, το ρολόι κατά πάσα πιθανότητα είναι κατασκευασμένο/συναρμολογημένο στην Κίνα.

Από όσα διάβασα & κατάλαβα, η εταιρία ασχολείται περισσότερο με παραγωγή ρολογιών ιδιωτικής ετικέτας.
https://mwcwatches.com/pages/about-us

Θέλει ας πούμε ο χψ οργανισμός/εταιρία (ή ακόμα & το GWF) να βγάλει 100 ρολόγια με το λογότυπο της, μπορεί να απευθυνθεί σε αυτούς.
Όχι κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουν οι San Martin, Sugess, Baltany, ή οποιαδήποτε άλλη μικροεταιρία από το Ali.

Εγώ βέβαια δεν επέλεξα την MWC για όλα αυτά.
Κατέληξα στο συγκεκριμένο, γιατί έψαχνα για G10 & βρήκα αυτό που έχει τα δυνατότερα specs.
Καλή η ιστορία της Cabot, αλλά σαν τις προδιαγραφές δεν έχει.
Γιατί η CWC, με το ακρυλικό κρύσταλλο, τη θύρα μπαταρίας αλά Swatch & την αδιαβροχοποίηση στα 30/50m, δεν ξέρω αν έχει θέση στο σήμερα, σίγουρα όμως δεν έχει θέση στον καρπό μου.

Τι επιφυλάσσει το μέλλον.

Η επιπλέον αγορά, σίγουρα δεν βοήθησε να επιτευχθεί ο στόχος των 4ων ρολογιών, αλλά τέλος πάντων, ήθελα να το δοκιμάσω & αυτό...

Τι σκάλωμα έχω φάει τώρα με το 4 (πέραν του ψυχαναγκασμού).
& γιατί δεν είναι ας πούμε 6, που είναι & ο τωρινός αριθμός της συλλογής.
Όσο περισσότερα ρολόγια υπάρχουν, τόσο πιο πολλά μένουν απέξω.
Γιατί πάντα υπάρχουν αδύναμοι κρίκοι σε μια συλλογή.
Στα 4, ή & ακόμα πιο κάτω, αν τα ρολόγια αρέσουν & κάθονται καλά στο χέρι, κανένα δεν αφήνεται στην άκρη, όλα φοριούνται, κάποια από αυτά αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα.

Μόνος τρόπος για να καταφέρω περαιτέρω μείωση, είναι να φύγουν τα ρολόγια που είναι διπλά.
Για παράδειγμα το Helm είναι ουσιαστικά 2ο καταδυτικό (λόγω Fugu), αλλά & 2ο ημιdress (λόγω 5000).
Το ίδιο συμβαίνει & με το νεοαποκτηθέν MWC, αφού σαν field, ακολουθεί το Giez.

Θέμα χρόνου δλδ να μπει & το G10 σε αγγελία.