Greek Watch Forum - Το ελληνικό forum ρολογιών
Αρχείο θεμάτων => Βιβλιοθήκη (άρθρα - παρουσιάσεις) => Μήνυμα ξεκίνησε από: AntonisCh στις Μάρτιος 16, 2018, 14:04:18 μμ
-
Η ιστορία της ωρολογοποιίας χαρακτηρίζεται από μια μακρά αντιπαράθεση μεταξύ των Ιαπώνων και των Ελβετών. Αυτή η αντιπαράθεση ξεκίνησε όταν οι Ιάπωνες ωρολογοποιοί εξελίχθηκαν σε απειλή για το Ελβετικό μονοπώλιο και κορυφώθηκε με την «κρίση του quartz» τη δεκαετία του ’70.
Γνωρίζετε όμως πως η Ελβετική ωρολογοποιία έχει βάλει το χέρι της στην εξέλιξη της Ιαπωνικής; Παρά την ιστορική τους αντιπαράθεση, η υπόθεση της εξέλιξης των πρώτων ιαπωνικών ρολογιών βασίστηκε περισσότερο στην συνεργασία και λιγότερο στον ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Τα πρώτα Ελβετικά ρολόγια στην Ιαπωνία.
Τα πρώτα Ελβετικά ρολόγια έκαναν την εμφάνισή τους στην Ιαπωνία στα 1860, μετά την υπογραφή της Συνθήκης Φιλίας και Εμπορίου μεταξύ της Ιαπωνικής και της Ελβετικής κυβέρνησης το Φεβρουάριο του 1864.
Ήδη ο Ελβετός ωρολογοποιός Francois Perregaux είχε ξεκινήσει το εμπόριο στην Ιαπωνία.
Ένα σημαντικό πρόβλημα όμως, που αντιμετώπιζαν οι εισαγωγείς ελβετικών ρολογιών στην Ιαπωνία εκείνης της εποχής ήταν το διαφορετικό σύστημα μέτρησης του χρόνου που ακολουθούσε η χώρα.Τα Ιαπωνικά ρολόγια της εποχής ονομάζονταν wadokei και μετρούσαν το χρόνο με άνισα μεταξύ τους χρονικά διαστήματα, 6 για την ημέρα και 6 για την νύκτα. Η ημερήσιες «ώρες» ήταν μεγαλύτερες σε διάρκεια το Καλοκαίρι, ενώ οι νυκτερινές διαρκούσαν περισσότερο το Χειμώνα.
Όταν εισήχθησαν τα πρώτα Ελβετικά ρολόγια στην Ιαπωνία, δεν εξυπηρετούσαν κανένα σκοπό μέτρησης χρόνου. Οι Ιάπωνες δεν τα χρησιμοποιούσαν παρά μόνο ως ιδιαίτερα περίεργα αντικείμενα που έδιναν μια γεύση για την Ευρωπαϊκή κουλτούρα, από την οποία είχαν αποκοπεί ήδη από το 1600.
Κι ενώ η περιέργεια για αυτά τα ιδιαίτερα αντικείμενα είχε κάποιο ενδιαφέρον, από εμπορικής πλευράς δεν είχαν και πολύ μεγάλο. Αυτός όμως ήταν ο σκοπός του Francois Perregaux ο οποίος συνεργάστηκε με έναν Ολλανδό, τον Edouard Schnell. Οι Ιάπωνες από το 1636, έτος κατά το οποίο η Ιαπωνία διέκοψε κάθε δεσμό με το Δυτικό Κόσμο και απέλασε από τη χώρα όλους όσους δεν είχαν Ιαπωνική ιθαγένεια, εξαίρεσαν μόνον τους Ολλανδούς καθώς αυτοί είχαν συνδράμει στην Ιαπωνική επανάσταση.
Εκμεταλλευόμενος την Ολλανδική του υπηκοότητα ο Edouard Schnell εξασφάλισε το ακίνητο για την στέγαση των γραφείων της Ένωσης Ωρολογοποιών της Ελβετίας στη Yokohama. Βέβαια, το μεγάλο εμπόδιο της διαφορετικής μέτρησης του χρόνου από τους Ιάπωνες έκανε το έργο της διείσδυσης στην Ιαπωνική αγορά εξαιρετικά δύσκολο.
Ας δούμε τι έγραφε σε μια αναφορά του γραφείου της Yokohama προς τα κεντρικά στην Ελβετία, το 1861:
«Οι πωλήσεις ρολογιών είναι εξαιρετικά δύσκολες. Οι Ιάπωνες δεν χρησιμοποιούν τα ρολόγια. Με εξαίρεση ορισμένους Τελωνειακούς Υπαλλήλους, οι οποίοι συναλλάσονται με Ευρωπαίους και έπρεπε να γνωρίζουν την ευρωπαϊκή ώρα. Επίσης, εκτός της διαφοράς στη μέτρηση του χρόνου, η αγορά ενός ρολογιού με κόστος 40 ως 50 Itzibus (το ιαπωνικό νόμισμα της εποχής) –αν ληφθεί υπόψη ότι η φορεσιά ενός μέσου Ιάπωνα κοστίζει 3 με 4 Itzibus, καθιστά την αγορά ρολογιών σε μεγάλες ποσότητες αδύνατη και χρειάζεται αρκετός χρόνος για να σημειωθεί αντίστοιχη επιτυχία στις πωλήσεις με εκείνη της αγοράς της Κίνας.»
Και ενώ η περιέργεια και η πολυτέλεια αποτελούσαν συντελεστές για τις πωλήσεις, αυτή η κατάσταση δεν θα διατηρείτο όπως εξηγούσαν οι Schnell και Perregaux στην ίδια αναφορά τους:
«Τα μουσικά όργανα, τα ρολόγια χειρός και τοίχου, τα πολυτελή αντικείμενα, τα κοσμήματα κλπ ποτέ δεν ήταν αντικείμενα μαζικής κατανάλωσης. Αυτά τα προϊόντα πωλούνται σε πολύ υψηλές τιμές, ως αντικείμενα θαυμασμού παρά για χρήση. Καθώς αυξήθηκαν οι ρυθμοί εισαγωγών, έπαψαν να αποτελούν αντικείμενα θαυμασμού και οι τιμές έπεσαν. Πολύ σύντομα, οι πωλήσεις αυτών των προϊόντων θα είναι σχεδόν αδύνατη.»
Το γραφείο λοιπόν που άνοιξε στη Yokohama από την Ένωση Ωρολογοποιών της Ελβετίας, πτώχευσε το 1863. Oι Schnell και Perregaux παρέμειναν στην Ιαπωνία και συνέχισαν να εισάγουν διάφορα είδη από την Ευρώπη στην Ιαπωνία.
Για την έκρηξη στην Ιαπωνική αγορά ρολογιών χρειαζόταν ακόμα λίγος χρόνος. Το 1868 η Ιαπωνία αλλάζει το σύστημα μέτρησης του χρόνου ενώ το 1872 μεταπίπτει από το σεληνιακό στο Δυτικό ηλιακό ημερολόγιο. Αυτή ήταν η σημαντική μεταβολή, που επέτρεψε στην ωρολογοποιία να αναπτυχθεί. Με δεδομένο το ελβετικό μονοπώλιο της εποχής, αρκετοί Ελβετοί έμποροι άρχισαν να εισάγουν Ελβετικά ρολόγια στην Ιαπωνία.
Όμως, οι Schnell και Perregaux βρισκόντουσαν ήδη στην Ιαπωνία αλλά είχαν να αντιμετωπίσουν τους James Favre-Brandt και Siber-Brennwald οι οποίοι επίσης έκαναν εμπόριο στη χώρα. Εισήγαγαν Ελβετικά ρολόγια και τα πωλούσαν σε Ιάπωνες επιχειρηματίες οι οποίοι με τη σειρά τους τα διένειμαν σε όλη τη χώρα. Μεταξύ του 1880 και 1900 η αγορά ρολογιών στην Ιαπωνία αναπτύχθηκε ραγδαία καθώς οι εισαγωγές αυξήθηκαν από 47000 τεμάχια σε 145000 τεμάχια.
Και κάπου εδώ εμφανίζεται ο Kintaro Hattori.
Για όσους δεν τον γνωρίζουν, ο Kintaro Hattori ήταν ο ιδρυτής της εταιρείας που αργότερα έμελλε να γίνει η πολυαγαπημένη SEIKO.
Ξεκίνησε εισάγοντας ελβετικά ρολόγια, μέχρι που το 1890 ανοίγει το δικό του εργοστάσιο παραγωγής ρολογιών στην Ιαπωνία. Οι τεχνίτες του εργοστασίου του Kintaro Hattori είχαν εκπαιδευθεί στο Le Locle, εκεί που γεννήθηκε η Ελβετική ωρολογοποιία.
Ένα από τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει ο Kintaro Hattori ήταν το κόστος παραγωγής. Για να υπάρχει κάποιο κέρδος από τις πωλήσεις ρολογιών κατέληγαν τα δικά του ρολόγια να είναι ακριβότερα από τα εισαγόμενα Ελβετικά. Έτσι, ο Kintaro Hattori διαπραγματεύτηκε μέσω των πολιτικών του διασυνδέσεων αυξήσεις στους δασμούς των εισαγόμενων ρολογιών κι έτσι από το 1899 όπου οι δασμοί ανέρχοντο στο 5% ανέβηκαν στο 50% μέχρι το 1906.
Οι Ελβετοί απάντησαν σε αυτές τις αυξήσεις, εισάγοντας όχι ρολόγια αλλά kits μηχανών και τα συναρμολογούσαν σε Ιαπωνικά εργαστήρια. Ο Kintaro Hattori και πάλι επωφελήθηκε από αυτήν την πρακτική, αγοράζοντας κάποια εξαρτήματα και χρησιμοποιώντας τα για τα δικά του ρολόγια. Οι Ελβετοί ανησύχησαν εξαιρετικά από αυτές τις εξελίξεις. Όχι μόνο για την Ιαπωνική αγορά ρολογιών αλλά και για το ενδεχόμενο Ελβετοί ωρολογοποιοί και τεχνίτες να αρχίσουν να μεταναστεύουν στην Ιαπωνία ή σε άλλες χώρες.
Η εταιρεία που ανησύχησε περισσότερο δεν ήταν άλλη από την ROLEX:
Στις αρχές του 1900, μια Ελβετική ωρολογοποία, η Tavannes Watch συναρμολογούσε ρολόγια της σε 2 Ιαπωνικές εταιρείες και άρχισε να σχεδιάζει την εγκατάσταση ενός εργοστασίου παραγωγής μηχανών στην Ιαπωνία το 1932. Η ROLEX διαφώνησε πολύ έντονα με αυτήν την ιδέα και έστειλε μια ξεκάθαρη επιστολή στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Γραφείο για τη Βιομηχανία και το Εμποριο:
«Μόλις ανοίξει ένα τόσο μεγάλο εργοστάσιο παραγωγής μηχανών από μια Ελβετική εταιρεία στην Ιαπωνία, θα αποχαιρετήσουμε διά παντός την Ασία και την Άπω Ανατολή. Μετά από μερικά χρόνια, τα Ιαπωνικά μοντέλα θα έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο.»
Η πρόβλεψη της ROLEX μπορεί να φάνταζε υπερβολική, αλλά έγινε πραγματικότητα με μια άλλη εταιρεία που κατόπιν ονομάστηκε CITIZEN.
Αυτή η ιστορία ξεκινά με τον Rodolphe Schmid, έναν Ελβετό που στα 23 του μετανάστευσε στη Yokohama και πολύ γρήγορα αναγνωρίστηκε ως ένας από τους καλύτερους εισαγωγείς και εμπόρους ρολογιών στην Ιαπωνία, ο τρίτος μεγαλύτερος μέσα σε ένα μόλις χρόνο.
Στον Rodolphe Schmid ανήκε ένα εργοστάσιο κατασκευής ρολογιών στο Neuchatel της Ελβετίας, όπου και είχε γεννηθεί: το Cassardes Watch. Στα 1908, εξαιτίας των υψηλών εισαγωγικών δασμών που επέβαλαν οι Ιάπωνες, άρχισε να εισάγει kits στην Ιαπωνία και να συναρμολογεί τα ρολόγια που πουλούσε στη Yokohama. Μέχρι το 1913 δεν κατασκεύαζε κανένα εξάρτημα στην Ιαπωνία. Όμως, εκείνη τη χρονιά άρχισε να μεταφέρει την κατασκευή της κάσας των ρολογιών στην Ιαπωνία, προκαλώντας μ’ αυτήν την ενέργεια μεγάλη αναστάτωση στην Ελβετία.
Το Εμπορικό Επιμελητήριο του Neuchatel απέστειλε μια επιστολή καταγγελίας στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών, που αφορούσε στην καταδίκη: « του εγωισμού μιας τέτοιας κίνησης, καθώς και το θανάσιμο πλήγμα που επέφερε στους Ελβετούς πολίτες, οι οποίοι έμαθαν το εμπόριο στη χώρα τους, η ανέγερση ενός εργοστασίου παραγωγής για κάσες ρολογιών».
Παρά τα παραπάνω, η παραγωγή συνεχίστηκε στην Ιαπωνία και το εργοστάσιο μεγάλωνε. Όμως, ακόμη, οι μηχανές εισάγονταν από την Ελβετία.
Αλλά και αυτό έμελλε να αλλάξει το 1930 όταν η συνένωση της εταιρείας του Rodolphe Schmid με το εργαστήριο Shokosha κατέληξε στην δημιουργία της άλλης αγαπημένης Citizen Watch Company. Το εργαστήριο Shokosha είχε ιδρυθεί από τον οραματιστή ωρολογοποιό Kamekichi Yamasaki στα 1918. Ο Kamekichi Yamasaki είχε ταξιδέψει στην Ευρώπη το 1911 και στις ΗΠΑ το 1915, επιστρέφοντας με εργαλεία που είχε προμηθευτεί στα ταξίδια του. Στο εργαστήριό του κατασκεύασε το πρώτο ρολόι τσέπης το 1924, ενώ λειτουργούσε και σχολή ωρολογοποιών. Η εταιρεία του όμως πτώχευσε στα τέλη του 1920.
Ο Rodolphe Schmid επισήμως, δεν μπορούσε να κατέχει πάνω από το 1,5% των μετοχών της νέας εταιρείας. Όμως, ήταν σε θέση να ασκεί έμμεσο έλεγχο τοποθετώντας managers δικής του επιλογής.
Στα 1930, η CITIZEN ξεκίνησε την παραγωγή στο εργοστάσιο του Rodolphe Schmid, αρχικά συναρμολογώντας εξαρτήματα για την Shokosha. Οι δουλειές δεν πήγαιναν καθόλου καλά και η εταιρεία λειτουργούσε με ζημίες για 3 συνεχόμενα έτη, ζώντας με δάνεια από την Yasuda Bank. Η δυσαρέσκεια του προσωπικού ήταν άλλο ένα θέμα που είχε να αντιμετωπίσει η νεαρή CITIZEN. Δυσαρέσκεια που κατέληξε σε απεργία στα 1933.
Η μεγάλη στροφή για τη CITIZEN έγινε με την ανάπτυξη του ρολογιού χειρός όπου ο Rodolphe Schmid έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Στα 1933 εισάγει εργαλειομηχανές από την Ελβετία και με έναν μηχανικό από τη Γενεύη σχεδιάζουν μια νέα μηχανή στα 1934. Εν τω μεταξύ, μια άλλη εταιρεία, η Star Shokai την οποία είχε ιδρύσει κατά το ήμισυ ο Rodolphe Schmid και είχε ως αντικείμενο την εισαγωγή ρολογιών MIDO, εξαγοράστηκε από την CITIZEN στα 1932, αποδείχθηκε εξαιρετικά πολύτιμη. Τα πρώτα τρία ρολόγια που παρήγαγε η CITIZEN μεταξύ 1931 και 1941 ήταν αντίγραφα των MIDO.
Ένα νέο εργοστάσιο χτίστηκε στα 1934 και στα 1936 ξεκίνησαν οι εξαγωγές στην Κίνα, επιβεβαιώνοντας τους φόβους της ROLEX. Το φαινόμενο των Ιαπωνικών ρολογιών ήδη έκανε την εμφάνισή του. Στα 1939 ο Hattori (SEIKO) παρήγαγε 1.300.000 ρολόγια, η CITIZEN γύρω στα 248.000 ρολόγια ενώ οι εισαγωγές από την Ελβετία έπεσαν στα 50.000.
Όμως εκείνη τη χρονιά, ο Rodolphe Schmid επέστρεψε στην γενέτειρά του στην Ελβετία. Συνέχισε όμως να παρακολουθεί την πορεία της CITIZEN καθώς εμφανιζόταν ως μέτοχος μέχρι και το 1948.
Στη συνέχεια η Ιαπωνική ωρολογοποιία πήρε το δρόμο της, εξελισσόμενη σε έναν γίγαντα στην παγκόσμια αγορά. Τίποτα όμως δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχαν βάλει το χεράκι τους και οι Ελβετοί μάστορες και έμποροι.
Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ:
https://www.firstclasswatches.co.uk/blog/2015/06/the-swiss-foundations-of-japanese-watches/
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και καλοδεχούμενο κάθε σχόλιο.
-
Rolex-Citizen! ;D
-
Παλιές καλές εποχές που τα Ελβετικά ήταν Ελβετικά και όχι Κινέζικα.
-
Παλιές καλές εποχές που τα Ελβετικά ήταν Ελβετικά και όχι Κινέζικα.
Έεετσι...
-
Μπράβο Αντώνη. Αρχηγός !
Πιστεύω ότι οι σχετικοί τόποι διαφοροποιούνται από την ποιότητα της ύλης, δεν είναι αρκετό να αναρτώνται φωτό και σχόλια τύπου "πολύ καλό", "άριστο", "να το χαίρεσαι".
Αναρτήσεις σαν και αυτή, είναι η .....ειδοποιός διαφορά ;)
-
νασαι καλά Ζωρζ! πραγματι, στόχος είναι η ποιοτητα της πληροφορίας που μπορεί να πάρει κανείς από το φορουμ, στο μέτρο του δυνατού.
-
Πολυ ωραίο άρθρο Αντώνη! ! !
Στάλθηκε από το SM-A500FU μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
-
Ευχαριστώ Νικ!
Ετοιμάζω ένα και για το πως η Cartier εχει στηρίξει τη ROLEX.
-
Ευχαριστώ Νικ!
Ετοιμάζω ένα και για το πως η Cartier εχει στηρίξει τη ROLEX.
Ανυπομονούμε !!!
-
....και ένα "Γιατί μερικοί θεωρούν εσφαλμένως τα Cartier γυναικεία". ;)
-
....και ένα "Γιατί μερικοί θεωρούν εσφαλμένως τα Cartier γυναικεία". ;)
Δεν ξέρω κανεναν.
-
....και ένα "Γιατί μερικοί θεωρούν εσφαλμένως τα Cartier γυναικεία". ;)
Δεν ξέρω κανεναν.
....το ετοιμάζεις ,................μήπως, λέω μήπως, υπάρξει κανείς αλλόθρησκος εις το μέλλον ::)
-
....και ένα "Γιατί μερικοί θεωρούν εσφαλμένως τα Cartier γυναικεία". ;)
Δεν ξέρω κανεναν.
(https://www.greekwatchforum.gr/Smileys/various_01/sSc_hidingsofa.gif)
-
Μπράβο Αντώνη. Αρχηγός !
Πιστεύω ότι οι σχετικοί τόποι διαφοροποιούνται από την ποιότητα της ύλης, δεν είναι αρκετό να αναρτώνται φωτό και σχόλια τύπου "πολύ καλό", "άριστο", "να το χαίρεσαι".
Αναρτήσεις σαν και αυτή, είναι η .....ειδοποιός διαφορά ;)
Αυτό ακριβώς!
Το ίδιο έχω κι εγώ στο μυαλό μου.
Είδα το νήμα από νωρίς, αλλά περίμενα να έρθει η κατάλληλη ώρα που θα έχω την άνεση να το διαβάσω με ησυχία.
Μπράβο Αντώνη!!!
Ευχαριστούμε για τα ωραία θέματα που ανοίγεις.