Τα χρησιμοποίησα 45 χρόνια ( ....από το 1971 ) σε χρήση που ήταν ομολογουμένως δύσκολη. Δεν καταλάβαιναν τίποτε. Για άλλους λόγους, πήγαν θυρίδα το 2016.
Κάποιοι, τα έχουν για μόστρα. Αλλοι, για επένδυση. Αλλοι για καθημερινή χρήση. Οταν κόστιζαν 60-70-80.000 Δρχ, δεν ήταν ουτε ένδειξη πλούτου, ούτε επενδυτικό προϊόν. Ηταν εργαλεία με αντοχή - στεγανότητα και ακρίβεια. Και τα είχαν λίγοι. Επειδή, δεν ήταν η μάρκα γνωστή. Μην κοιτάς που κατάντησαν. Αυτό, είναι άλλο θέμα. Εχω αναφερθεί στο πως.
Το συγκεκριμένο, αγοραστηκε το 1994, για 630.000 Δρχ ---> 1.850 Ε. Που δεν παίρνεις πλέον ουτε καλό .....( πες εσύ μια μάρκα ).
Θυμίζω ότι η ισοτιμία κλείδωσε στις 340,75 Δρχ / Ε.
Οπότε, το συμπέρασμά σου, είναι μερικώς ορθό.
Υπό αυτό το πρίσμα συμφωνώ. Μια και μοναδική φορά αγόρασα ένα Tag (ένατι 350.000 δρχ), τότε που πήρες κι εσύ το δικό σου ρολόι.
Σήμερα, δε θα έδινα ποτέ πάνω από 600 ευρώ (ταβάνι) για ρολόι, όποιο κι αν ήταν αυτό. (Εξαιρούνται τα MR-G που όμως είναι έξω από τη φιλοσοφία των G-Shock
λόγος που ούτε κάν το σκέφτομαι, ακόμα και αν μπορούσα να διαθέσω το ποσό). Όσα κι αν έχω το καθημερινό beater είναι το DW-5600E.
H πιο τίμια αγορά σε ρολόι, ανεξαρτήτου μάρκας. Έχει όσα και ακόμα περισσότερα μπορεί να ζητήσει κανείς από ρολόι.
Αντοχή ασύγκριτη - στεγανότητα και ακρίβεια. Έχω αναφερθεί σε αυτό σε παλαιότερο post εδώ.
Για την οικοδομή, τη θάλασσ, τη βόλτα. Τα ρολόγια τα φοράμε, δε μας φοράνε αυτά.
Το μόνο που με στενοχωρεί είναι πως κάποια θα ζήσουν περισσότερο από εμάς...