Γεια σου Γιωργαρε!!
Θεματαρα και πάλι!
Ευχαριστούμε για πολλοστή φορά!

Το δικό μου sbdc πάντως το ρύθμισε ο θυρωρός της seiko


Sent from my iPhone using Tapatalk

Εύγε Γιώργο!

Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες

Mια επισήμανση:
Το spring drive άρχισε να υλοποιείται πολύ πρίν υπάρξουν σκέψεις για την αναβίωση της Grand Seiko σειράς. Μάλιστα τα πρώτα ρολόγια στα οποία τοποθετήθηκε ήταν απλά, "ταπεινά" Seiko. Με την αναγέννηση της GS, σαν ξεχωριστή εταιρεία μάλιστα, λήφθηκε η απόφαση να λανσαριστεί η "υπέρτατη" τεχνολογία της Seiko -το spring drive- στην ανώτερη σειρά ρολογιών της.
Όμως κατά βάση, το όνομα GS είναι συνυφασμένο με τις ταχυπαλμες δημιουργίες που σάρωναν τα πάντα στο παρελθόν....
Κατά μία έννοια, Grand Seiko χωρίς spring drive μπορεί να υπάρξει, χωρίς Hi-beat δεν μπορεί!

Ομολογώ ότι σπάνια ψάχνω ιστορικά θέματα σε ότι αφορά τεχνικά ζητήματα στα ρολογια, τα οποία δυσκολεύομαι και πολύ να κατανοήσω, με ενδιαφέρουν περισσότερο άλλες πτυχές των εταιρειών, οπότε δεν το γνώριζα.
Σε ευχαριστώ πολύ για την επεξήγηση και το κείμενο.

Απεχθάνεται" το spring drive και ότι άλλο κατασκευάζεται από την αντίπαλο EPSON (aka Suwa- Seikosha)   

Ανθρωπε μου!!!!

Αμέσως εσύ........
🤣🤣🤣🤣🤣

@Gnl1977 σε ευχαριστούμε για ακόμα μια φορά!!!

Μου κάνει εντύπωση το σχόλιο για τα spring drive, μιας και στο μυαλό μου το έχω συνδυάσει με την επιτομή της ωρολογιακης εξέλιξης στα GS. Οπότε μάλλον υπάρχουν δύο σχολές εντός της GS. Είναι αυτός ο λόγος που στα νέα ρολόγια 4-εποχες που είδαμε στο αντίστοιχο θέμα, είναι μοιρασμένα σε spring drive  και hi-beat? Απίστευτο.

Πολύ ωραία

2 δεκαετίες μετά το παγκόσμιο επαναλανσαρισμα της σειράς "Grand Seiko", τα ρολόγια της εταιρείας έχουν βρεί θέση στους καρπούς πολλών ρολογόφιλων και η ύπαρξη τους είναι αντικείμενο συζήτησης ακόμα περισσότερων...
Στο παρόν θέμα, θα "γνωρίσουμε" τον άνθρωπο πίσω από τις μηχανικές καλιμπρες 9S, που μπήκαν στα ρολόγια σε αυτό το νέο ξεκίνημα.
Ο Ohira Sensei ξεκίνησε να δουλεύει στο εργοστάσιο Daini-Seikosha ( πλέον Seiko Instruments Inc.) το 1970, σε ηλικία μόλις 15 ετών. Η πρώτη του δουλειά εκεί ήταν απλά να ανοίγει τα καπάκια από τις κάσες που έρχονταν από το στάδιο κατασκευής και φινιρίσματος, προκειμένου να τοποθετηθούν οι μηχανισμοί! Μια βαρετή δουλειά για πολλούς, οι οποίοι την παράτησαν αρκετά γρήγορα και έφυγαν από το εργοστάσιο. Όχι όμως και ο μικρός Akira! Το επόμενο πόστο του ήταν να τοποθετεί τα έτοιμα dials στις καλιμπρες και αργότερα, να τοποθετεί τους δείκτες στα καντράν.
Η αξιολόγηση των εργαζομένων γινόταν βάσει του "pass ratio", τις επιτυχημένες συναρμολογήσεις δηλαδή. Για να περάσει λοιπόν κάποιος σε ανώτερο στάδιο στην αλυσίδα παραγωγής, έπρεπε να έχει υψηλή επιτυχία στο τωρινό του πόστο...
Σε 5 χρόνια ο Akira είχε περάσει από όλα τα στάδια συναρμολόγησης με εξαιρετικές επιδόσεις και έτσι σε ηλικία 20 ετών του προτάθηκε να φοιτήσει στο σχολείο ωρολογοποιίας της εταιρείας για 6 μήνες.
Κατόπιν εργάστηκε στην συναρμολόγηση και ρύθμιση μηχανισμών, όμως πλέον το ενδιαφέρον είχε ήδη στραφεί στους quartz μηχανισμούς και το τμήμα των μηχανικών καλιμπρών δεν παρουσίαζε προοπτικές εξέλιξης. Για αρκετά χρόνια ο κ. Ohira ταξίδευε ανά τον κόσμο προκειμένου να επιθεωρεί και να οργανώνει τα διάφορα εργοστάσια της Seiko...
Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν η ενασχόληση του με το "Credor Chronometer", ενός μοντέλου περιορισμένης παραγωγής 520 τεμαχίων, που φορούσε την καλίμπρα 4S79, την οποία ανέλαβε να εξελίξει και να ρυθμίσει σε στάνταρς Χρονομέτρου!



Ένας από τους τρόπους που χρησιμοποίησε για να το επιτύχει αυτό ήταν ένα "παλιό κόλπο": Η τοποθέτηση ενός βάρους στο hairspring του μπαλανσιέ, για την εξάλειψη της απόκλισης λόγω θέσης. (Τεχνική που είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν μόνο στην καλίμπρα του 44KS, και έλκει την καταγωγή της από μια ιδέα που είχε βρεί πεδίο εφαρμογής στην ρύθμιση ναυτικών χρονομέτρων) !

(Σημ. : Επειδή η χρήση βάρους στο hairspring δεν είναι ευρέως διαδεδομένη και γνωστή, πολλοί "ανεξάρτητοι" επισκευαστές μπερδευαν το βάρος αυτό για επικαθήσεις στο ελατήριο και το αφαιρούσαν, καταστρέφοντας έτσι την ρύθμιση και ζύγισμα του μηχανισμού! ).


Κατόπιν ήρθε η "πρόκληση" που άκουγε στο όνομα "Grand Seiko new mechanical calibers"...
Ζητήθηκε από τον Ohira να αξιολογήσει τον σχεδιασμό της νέας γενιάς 9S, να συναρμολογήσει τα πρώτα δείγματα, να τις ρυθμίσει στα αυστηρά GS standards και να δώσει το απαραίτητο feedback στο τμήμα σχεδιασμού και κατασκευής...
Η ιδέα του λανσαρισματος των GS γεννήθηκε το 1996, το πρότζεκτ που αφορούσε τον σχεδιασμό και εξέλιξη των νέων μηχανισμών άρχισε το 1997και ανακοινώθηκε πως τα νέα ρολόγια θα κυκλοφορούσαν στα τέλη του 1998!
Αυτό έκανε τα χρονικά περιθώρια πολύ στενά, και ο Ohira ζήτησε από την διεύθυνση να ασχοληθεί μόνος του με το δύσκολο έργο του (προφανώς ήταν τύπος που δεν ήθελε πολλούς πάνω από το κεφάλι του όταν δούλευε  ).
Βλέποντας ότι δεν θα προλάβαινε την ημερομηνία που είχε ανακοινωθεί, απαίτησε να δουλέψει η ομάδα του χωρίς ρεπό και αργίες και να μην υπάρχουν πιέσεις από την διεύθυνση να τηρηθούν τα ωράρια, όπως ορίζει ο ιαπωνικός εργασιακός νόμος!!! Αντ'αυτου, όλοι όσοι δούλευαν υπό αυτό το καθεστώς θα αποζημιωνονταν οικονομικά και μετά την ολοκλήρωση του έργου τους θα λάμβαναν μεγάλες περιόδους ξεκούρασης...
Έτσι κατάφερε να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα και οι μηχανές να είναι αντάξιες των προδιαγραφών της εταιρείας και του ονόματος της!

Αφού ολοκλήρωσε αυτό το έργο, και εφόσον πλέον τα ρολόγια απευθύνονταν στην παγκόσμια αγορά, η εταιρεία του ζήτησε να οργανώσει τα κέντρα επισκευής ανά τον κόσμο, εκπαιδεύοντας τεχνίτες στα διάφορα service center, έτσι ώστε τα GS να μην πρέπει να επιστρέφουν στην Ιαπωνία για service.
Μέχρι σήμερα ο Ohira Sensei περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του ταξιδεύοντας και εκπαιδεύοντας.....

Trivia:
-Σχεδόν όλοι οι ωρολοποιοί που εργάζονται σήμερα στο Shizukuishi, υπήρξαν μαθητευόμενοι του!
- Η "ψύχωση" του είναι να μην βλέπει ρολόι με απόκλιση μεγαλύτερη από +-3spd! Και αυτό το κάνει ακόμα και στις "ταπεινοτερες" μηχανές που πιάνει στα χέρια του...
- Πολλοί συλλέκτες και φαν της εταιρείας  αποζητούν τις -δυσευρετες πλέον- υπηρεσίες "των χεριών του Θεού", όπως συνήθως τον αποκαλούν!
(Για παράδειγμα, κάτοχος 61GS VFA του 1972, αναφέρει πως μετά από 5 χρόνια από την ρύθμιση του ρολογιού του από τον κ. Ohira, το ρολόι λειτουργεί σταθερά στα +2spd!!! 
- "Απεχθάνεται" το spring drive και ότι άλλο κατασκευάζεται από την αντίπαλο EPSON (aka Suwa- Seikosha)   
- Πρίν την εξέλιξη των νέων 36000 vph Hi-beat, "πρόλαβε" να φτιάξει και μια 8L88 που λειτουργούσε στους 43200vph (12Hz) και τοποθετήθηκε σε ΕΝΑ και μοναδικό ρολόι, το Credor GBBX998, αξίας 600000$ !



Thank you, Ohira-san!