αν δεν αρεσει,το μαρκετινγκ δεν αρκει

Το πιο βασικο ισως,εχει μικρη παραγωγη

Πολύ σωστά. Εξαιρετικό μαρκετινγκ η Panerai.
by the book: διαφοροποίηση προϊόντος, δημιουργία "μύθου", αίσθηση "ομάδας" (paneristi) κλπ

(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

Η Κοιλαδα του Vallée de Joux αποτελεσε για αιωνες μια απο τις πιο γωνιμες περιοχες της ελβετιας οσον αφορα την σχεδιαση και την κατασκευη ωρολογιακων μηχανισμων. Μια απο αυτες τις εταιρειες που ειδικευονταν σε αυτο ηταν και η Lémania (πηρε το ονομα της απο την λιμνη της Γενευης Lac Leman) που ειχε την βαση της στην περιοχη L’Orient, νοτιοδυτικα του Lac de Joux. Ως συνηθως οι μεγαλες Ελβετικες εταιρειες ξεκινουσαν απο το οραμα και την ικανοτητα ενος ανδρα, και αυτος ηταν ο Alfred Lugrin.

 O Henry Alfred Lugrin και ο αδελφος του Alfred γεννηθηκαν και μεγαλωσαν στην Ελβετια στα μεσα του 19ου αιωνα. Ο  Henry Alfred Lugrin εμαθε ébauche, και ειδικευτηκε στην συλληψη και την σχεδιαση μηχανισμων καθως και στην κατασκευη τους στην πρωιμη του εφηβεια και ακολουθως εφυγε για τις ΗΠΑ το 1868. Εκει συνεχισε την ενασχοληση του και αρχισε να κατασκευαζει μηχανισμους στην Νεα Υορκη. Εξελιχθηκε σε τετοιο σημειο που αρχισε να καταθετει διαφορες πατεντες για ενα χρονομετρο, χρονογραφο και διαφορους αλλους μηχανισμους που αρχισαν να παιρνουν σαρκα και οστα απο εταιρειες οπως η Waltham & Wittnauer στις ΗΠΑ και η Timing and Repeating Watch Co στην γενευη.

 Ο νεαρος Alfred επελεξε να μεινει στην Ελβετια και δουλεψε για εναν αριθμο εταιρειων στην περιοχη της Vallée de Joux. Ο Alfred, οπως και ο μεγαλος του αδελφος ηταν εξαιρετικα ταλαντουχος στην σχεδιαση χρονογραφων και κατεθεσε μια πατεντα στα τελη του 1870 που προκαλεσε το ενδιαφερον της Longines. Η εταιρεια αγορασε την πατεντα και ο χρονογραφος της  Longines πολυ γρηγορα εγινε η πιο δημοφιλης επιλογη για τους σπορτσμαν της εποχης. Οι χρονογραφοι ομως δεν ηταν το μοναδικο σημειο εστιασης του Alfred Lugrin. Αλλα σχεδια ακολουθησαν και το 1884 ιδρυσε και επισημα την εταιρεια με την επονομασια A. Lugrin S.A. με εδρα την L’Orient και απεσπασε αρκετα βραβεια για τις πολλες καινοτομες λυσεις του σε διαφορους μηχανισμους. Επισης παρελαβε ακομη ενα βραβειο για την βελτιωση του δικου του μηχανισμου χρονογραφου που καταγραφεται σε μια διαφημιση του 1896 για ρολογια της εταιρειας  Jules-Fred Jeanneret στο St.-Imier.

                                                                               

Η γεννηση της Λεμανια.

 Σαν αποτελεσμα αυτων των επιτυχιων, η εταιρεια A. Lugrin S.A εγινε ευρεως γνωστη σαν καινοτομος κατασκευαστης χρονογραφων και κερδισε αρκετα βραβεια. Κερδισε μεταλλια για συμμετοχες στο Μιλανο το 1906, και το 1914 στην Βερνη. Τα ελβετικα αρχεια δειχνουν πως στις 12 Μαρτιου του 1918 το ονομα Λεμανια εταιρεια κατασκευης Ρολογιων (Lémania Watch Company) κατοχυρωθηκε και καταγραφηκε για πρωτη φορα στο Καντονι Vaud. Συμφωνα με τον Claude Girardin, η διευθυνση της εταιρειας περασε περιπου το 1920 στον Marius Meylan που ειχε παντρευτει λιγα χρονια νωριτερα την κορη του Alfred Lugrin.

 Το 1930 η  Société Suisse pour l’Industrie Horlogère (SSIH) σχηματιστηκε οταν η Ομεγα και η Τισσο αποφασισαν να ενωσουν τις δυναμεις τους. Εως το 1932 ο Meylan  ορμωμενος απο το εξαιρετικα ασχημα οικονομικο κλιμα που επικρατουσε αποφασισε να προτεινει στην SSIH την εξαγορα της Λεμανια ωστε να σωθει η εταιρεια απο χρεωκοπια. Αυτη ηταν μια κινηση σωτηρια και για το μελλον της λεμανια αλλα και για την Ομεγα οπως και για ολους του Ωρολογοφιλους. Απο την μια η Ομεγα ειχε ελευθερη προσβαση στους εξαιρετικους μηχανισμους της Λεμανια, και απο την αλλη η Λεμανια μπορουσε να συνεχισει να διαθετει προς πωληση ρολογια με το ονομα της.

 Εκτος απο την εμπειρια της εταιρειας ακομη ενα μεγαλο 'οπλο' της ηταν η παρουσια του ευφυους Albert Piguet. Η καρριερα του κρατησε πανω απο 40 χρονια στην λεμανια και ενα απο τα πρωτα του σχεδια ηταν η διασημη καλιμπρα  27-CHRO-12 που παρουσιαστηκε το 1942. Το νουμερο 27 υποδηλωνει την διαμετρο της μηχανης (27mm),  το CHRO ειναι η συντομογραφια της λεξης χρονογραφος (chronograph), και το 12 υποδηλωνει οτι διεθετε 12ωρο μετρητη, ενα ασυνηθιστο χαρακτηριστικο γνωρισμα για την εποχη.
(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

H 27-CHRO-12 ηταν ενας χρονογραφος με column wheel  σε διαταξη tri-compax, δηλαδη ειχε τα subdials στο 3,6,9. Εν συνεχεια και δουλευοντας σε συνεργασια με την Ομεγα ο  Piguet βελτιωσε ακομη περισσοτερο την μηχανη προσθετωντας  shock protection καθως και ενα αντιμαγνητικο ελασμα balance. Η ομεγα παρουσιασε την 'νεα' αυτη μηχανη με την ονομασια καλιμπρα 321 το 1946.
(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)


Εδω θα πρεπει να προσθεσω κατι ακομη που εξαπτει οσο και εντυπωσιαζει την φαντασια των απανταχου ορολογοφιλων. Πολλες αναφορες μιλουν για το οτι η Λεμανια μολις το 1947 κατασκευασε πρωτοτυπα μηχανισμων αυτοματου χρονογραφου ο οποιος ομως δεν βγηκε ποτε σε μαζικη παραγωγη. Για αρκετους, απο τεχνικης πλευρας, η Λεμανια θεωρειται η πρωτη εταιρεια στον κοσμο που δημιουργησε εστω και πειραματικα αυτοματο χρονογραφο 22 ολοκληρα χρονια πριν την παρουσιαση του. Και αυτο απο μονο του μεγαλωνει ανυπερθετως τον σεβασμο μας για την εταιρεια. Φυσικα αυτο το γεγονος υπαρχει μονον σε αναφορες αρα ειναι και αμφισβητουμενο  απο πολυ κοσμο. Μιλωντας με το αξιοτιμο μελος του Φορουμ Χ Vintage για το γεγονος πηρα την εξης απαντηση:

'Ναι, το εν λόγω γεγονός έχει αναφερθεί από τον Gisbert Brunner έναν σημαντικό δημοσιογράφο, συγγραφέα και γνώστη της ωρολογοποιίας ενώ στο wus το έχει επικαλεστεί και ο Hartmut Richter αναφερόμενος επίσης στον Brunner.

Αξιόλογη τεκμηρίωση δεν υπαρχει μέχρι στιγμής για την ύπαρξη ήδη από το 1947 των παραπάνω αυτόματων μηχανισμών χρονογράφου, γεννιέται όμως το εύλογο ερώτημα "Εαν η Lemania είχε ήδη στο συρτάρι της αυτόματους μηχανισμούς χρονογράφου τόσο νωρίτερα, γιατί το 1969 δεν έτρεξε να προλάβει την κούρσα της πρωτιάς, αλλά ανέπτυξε μετά από τρία χρόνια και μάλλον αργοπορημένη τον cal. 1340/1?"

Καταλήγουμε στο ότι μπορεί να υπήρχε όντως μια πειραματική αυτόματη εκδοχή χρονογράφου σε λίγα κομμάτια, οι πληροφορίες για να υποστηριχθεί όμως σθεναρά αυτή η άποψη είναι προς το παρόν ελάχιστες....'



                                                                             

Η Λεμανια, η Ομεγα και το Σπιντμαστερ

Η μεταπολεμικη εποχη ηταν μια εξαιρετικη περιοδος για την Λεμανια αλλα και για τις αλλες Ελβετικες εταιρειες καθως επικρατησε η ειρηνη αρα ξαναρχισε και το εμποριο ρολογιων ανα τον κοσμο. Μπορει την συγκεκριμενη περιοδο η συνεργασια Λεμανια-Ομεγα να απεδωσε καρπους αλλα ο ποιο ωριμος καρπος ηρθε το 1957 με την παρουσιαση του Σπιντμαστερ. Ενα ρολοι που επηρεασε τα μαλα και τις δυο εταιρειες. Το ρολοι χρησιμοποιουσε την καλιμπρα 321 ομως ηταν ο περιφημος βιομηχανικος σχεδιασμος του που το μεταμορφωσαν σε ενα ωρολογιακο μυθο του 20ου αιωνα.

 Το σπιντμαστερ υιοθετηθηκε απο την ΝΑΣΑ για το επανδρωμενο προγραμμα διαστημικων πτησεων ομως πρωτοφορεθηκε απο τους αυστροναυτες του προγραμματος Mercury. Ηταν ο διαστημικος περιπατος του  Ed White εξω απο την διαστημικη του καψουλα στις 3 Ιουνιου του 1965  που εκτοξευσε κυριολεκτικα την φημη του Σπιντι σε παγκοσμιο επιπεδο.

Gemini 4 Spacewalk (EVA)

Απο εδω και στο εξης η Ομεγα μετονομασε το ρολοι σε Speedmaster Professional. Το ρολοι φορεθηκε και στο προγραμμα Απολλο ειδικοτερα στην αποστολη Απολλο 11 οπου οι  Neil Armstrong και Buzz Aldrin πατησαν για πρωτη φορα το ποδι τους στην Σεληνη το 1969.

 Πισω στην Λεμανια, το 1968 παρουσιαστηκε μια νεα καλιμπρα η 1873 που αποτελεσε και την βαση για την καλιμπρα 861 της Ομεγα. Αυτην που φορουν τα σπιντμαστερ απο τις αρχες του 1969 και μετα. Οι διαφορες με την 321 ειναι λιγες αλλα σημαντικες. Αλλαγη απο column wheel σε  shuttle/cam, αφαιρεση των βιδων στο balance wheel, αυξηση της ταχυτητας λειτουργιας σε  21,600 bph, αλλαγη του σχηματος της κυριας γεφυρας και ενσωματωση ενος επιπεδου ελασματος  balance.
(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)




                                                                                   

Η φημη της Λεμανια Μεγαλωνει.

 Τα προγραμματα Τζεμινι και Απολλο και οι διαφορες τροποποιησεις στις υπαρχουσες καλιμπρες σταθεροποιησαν την φημη της Λεμανια. Οι μηχανισμοι της αγοραστηκαν και χρησιμοποιθηκαν απο τις  Breitling, Patek Philippe, Audemars Piguet, Girard-Perregaux καθως και πολλες αλλες εταιρειες. Φυσικα ολοι της οι χρονογραφοι ηταν κουρδιστοι με 17-jewels. Εδω ειδερχομαστε στην κουρσα για την παρουσιαση του πρωτου αυτοματου χρονογραφου και το 1969 η  Breitling, η Heuer  η Zenith και η Seiko παρουσιαζουν ολες αυτοματους μηχανικους χρονογραφους. Η Λεμανια αργησε καπως να αντιδρασει (ειπαμε προηγουμενως για πειραματικες καλιμπρες το 1947) και εχασε το παιχνιδι. Καποιο αναφερουν πως ο κυριος ανταγωνιστης της η Valjoux δεν ειχε και αυτη ενα τετοιο μηχανισμο και για αυτο η Λεμανια δεν πρωταγωνιστησε στην κουρσα αυτη. Λιαν συντομως με επικεφαλη τον τρομερο  Albert Piguet η εταιρεια ξεκινησε ξανα την μελετη και σχεδιαση στις αρχες του 1970.

Tο 1972 η ιστορική Lemania, που επί σειρά ετών αποτελούσε το «φυτώριο» παραγωγής μηχανισμών τόσο για την Omega όσο και για άλλους κατασκευαστές, παρουσιάζει την δική της εκδοχή για έναν αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου: τον cal. 1340. O μηχανισμός κτυπά στις 28.800bph, είναι σχεδίασης “cam wheel” και διαθέτει 22 jewels (17 στην ελαφρώς απλοποιημένη μορφή του ως cal. 1341). Ο εν λόγω μηχανισμός θεωρείται από πολλούς ως ο απολύτως κορυφαίος “cam wheel operated” χρονογράφος που κατασκευάστηκε ποτέ, ενώ από την Omega υιοθετήθηκε αρχικά ως cal. 1040. H δε ακρίβειά του ήταν τέτοια, ώστε την επόμενη χρονιά (1973) ως Omega cal. 1041  εξόπλισε το μοναδικό Speedmaster 125.

cal- 1340 (Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

 Ωστοσο το tour de force της λεμανια ηταν ενας χρονογραφος με την ονομασια 5100. Η διαταξη των subdials  που επιλεχθηκε ηταν ενας 12ωρος χρονογραφος μετρητης στο 6, ενας μετρητης με ενδειξη 24ωρου στο 12, και τα sweep δευτερα στο 9. Ειχε κεντρικους stop δεικτες για τα λεπτα και για τα δευτερα με τον πρωτο δεικτη να εχει ενα χαρακτηριστικο αεροπλανακι. Επισης στο 3 ο χρηστης ειχε την δυνατοτητα να βλεπει ημερομηνια και ημερα εβδομαδας. Και ολα αυτα στο ισως κορυφαιο ευαναγνωστο dial που εχει κατασκευαστει εως τωρα. Η Λεμανια δουλεψε αρκετα στο να χαμηλωσει το κοστος κατασκευης και ολοκληρωσε την σημαντικη αυτη καλιμπρα.
(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)


 Η αρχιτεκτονικη της περιλαμβανε  17-jewels, με  pillar κατασκευη. Αυτο σημαινει πως οι γεφυρες και καποια αλλα εξαρτηματα ηταν στερεωμενα (pinned) στην κυριως πλακα με στυλλους (tiny pillars) ετσι ωστε να μην χρειαζεται πολυ ωρα στην συναρμολογηση. Αρκετα εξαρτηματα ηταν απο ναιλον, με τo κυριοτερο να ειναι το γκριζο στοπ του ροτορα που χρησιμευε παραλληλα για να παρεχει υποστηριξη στον ροτορα σε περιπτωση δυνατων κραδασμων. Ο μηχανισμος του χρονογραφου ηταν τοποθετημενος αναμεσα στο dial  και στην βασικη πλακα στηριξης αντι να ειναι μεταξυ της βασικης πλακας στηριξης και του αυτοματου μηχανισμου κουρδισματος οπως συνηθιζονταν. Ειχε επισης το Kif-Flector σαν συστημα αποσβεσης κραδασμων αντι για το παραδοσιακο Incabloc. Ο Piguet ηθελε εναν τραχυ και κατασκευαστικα πολυ στιβαρο και δυνατο μηχανισμο ωστε να χρησιμοποιηται σε σπορ η απο τον στρατο, οχι απλα εναν ευαισθητο μηχανισμο που θα εμπαινε σε dress χρονογραφο. Και σε αυτο τον τομεα η Λεμανια τα καταφερε! Ο 5100 χρειαζεται πολυ μεγαλα μεσοδιαστηματα για Σερβις (εχουν αναφερθει και 7 με 8 χρονια), αντεχει σε επιταχυνσεις 7g χωρις να σταματα, ενω επιδυκνιει εξαιρετικη χρονομετρια.

 Ο 5100 κατασκευαστηκε για πρωτη φορα το 1973. Για την ακριβεια παρουσιαστηκε στα τελη του 1973- αρχες 1974 απο την Ωμεγα με την ονομασια Cal.1045. Το 1978 αρχισε να πωλειται ευθεως σε αλλες εταιρειες και φορεθηκε ευθυς αμεσως απο τις Heuer, Sinn, Orfina’s Porsche Design, Tutima καθως και πολλες αλλες εως και την καταργηση του το 2004. Προς το παρον μονον η Τουτιμα συνεχιζει να κατασκευαζει χρονογραφους με τον 5100. Ενας απογονος του 5100 ηταν η προσπαθεια της ΕΤΑ που μελετησε και ανασχεδιασε τον μηχανισμο με νεα εξαρτηματα και με 15 jewel, ονομαστηκε C01.211. Φοριεται αποκλειστικα απο χρονογραφους της Τισσο.
(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)
(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

                                                                             

Ο Ηλεκτρονικος Χρονογραφος της λεμανια.


Η επανασταση του Κουορτζ δεν αφησε την Λεμανια ανεπηρεαστη. Στα τελη της δεκαετιας του 1970 η εταιρεια προχωρησε στην σχεδιαση ενος ηλεκτρονικου χρονογραφου που θα ηταν ακομη πιο ακριβης αφου πατουσε πανω στις ηλεκτρομηχανικες αρχες που διεππαν τα ρολογια εκεινη την εποχη. Η πρωτη πατεντα κατατεθηκε τον Δεκεμβριο του 1981. Στις ΗΠΑ η πρωτη πατεντα κατατεθηκε το 1982 ομως αποσυρθηκε εως οτου κατατεθηκε η τελικη πατεντα τον Γεναρη του 1985. Ο τιτλος αφορουσε ενα Ηλεκτρονικο ρολοι χρονογραφο που ειχε αναλογικο και ψηφιακο  Display των μετρουμενων χρονικων περιοδων. Σε αυτον τον μηχανισμο χρησιμοποιουνταν ενα μικρο μοτερακι που ενεργοποιουσε το γραναζι κινησης για την κεντρικη ωρα και τον λεπτοδεικτη. Ενα αλλο μοτερακι ενεργοποιουσε το γραναζι του χρονογραφου που κινουσε τα sweep δευτερα, τον μετρητη των λεπτων, δευτερολεπτων, και της ωρας. Ο μηχανισμος ειχε και ενα μηχανικο column wheel που σταματουσε και ενεργοποιουσε το δευτερο μοτερ με εναν μοχλο και ενα hammer εκανε reset στα γραναζια του χρονογραφου. Επισης υπηρχε ενα display υγρων κρυσταλλων στο 12 για να διαβαζει ο χρηστης τα εκατοστα του δευτερολεπτου εως τα 99/100ths. Οταν δεν λειτουργουσε ο χρονογραφος το  display εδειχνε την ημερομηνια. Ο μηχανισμος ποτε δεν μπηκε σε μαζικη παραγωγη αν και ο μεγιστος Chuck Maddox ειχε στην κατοχη του ενα κομματι.
 (Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

 
                                                                                               

  The Breguet Era



Στα μεσα της Δεκαετιας του 1980 η Heuer ειχε αγοραστει απο την  Nouvelle Lémania και πολλοι χρονογραφοι της  Heuer ειχαν μηχανισμους της λεμανια. Το 1985 η TAG αγορασε την Heuer ενω 2 χρονια νωριτερα μια αλλη τεραστιας φημης εταιρεια η Breguet αλλαξε χερια. Απο την Chaumet Jewelers στην  Investcorp Group. Ετσι οι νεοι ιδιοκτητες σχηματισαν την Groupe Horloger Breguet (GHB) και γρηγορα δημιουργησαν ισχυρους δεσμους με την Nouvelle Lémania που αφορουσαν την κατασκευη μηχανισμων για την Breguet. Το 1992 η GHB αγορασε την Νεα Λεμανια που συνεχισε να παρεχει μηχανισμους και σε αλλες εταιρειες ενω το 1996 χτιστηκε η  Lémania Manufacture στην  L’Abbaye πολυ κοντα στο  Lac de Joux.
Ο Nicolas G. Hayek προεδρος του  Swatch Group θαυμαζε την Breguet και την εκπληκτικη της ιστορια τοσο ωστε το 1999 την αγορασε. Εν συνεχεια δηλωσε πως θα επενδυε  SF20 εκατομμυρια στην Νεα Λεμανια ωστε να γινει αποκλειστικα  Manufacture Breguet. Ενας λογος που εκανε αυτη την κινηση ηταν πως  απο την στιγμη που η Νεα Λεμανια ηταν μελος του Swatch Group ξαφνικα υπηρχαν δυο εταιρειες κατασκευης μηχανισμων, η Λεμανια και η ΕΤΑ. Ο δευτερος ηταν πως ηθελε να χρησιμοποιησει την τεχνογνωσια της λεμανια για να προμηθευσει την Breguet  με οτι καλυτερο απο πλευρας μηχανων. Γρηγορα  ανακοινωσε το τελος παραγωγης της 5100 και πως στο μελλον θα δινοταν μονο σε εταιρειες με στρατιωτικα συμβολαια οπως η Ορφινα, η Τουτιμα και η Ζινν. Ο Hayek επανακατασκευασε σχεδον το κτιριο της λεμανια στην Rue Alfred Lugrin 2 στη  L’Orient, ενα κτιριο που στεγαζε την Λεμανια για 100 χρονια. Αγορασε νεα μηχανηματα, εκπαιδευσε νεους ωρολογοποιους και προσθεσε μια μοντερνα πτερυγα. 
(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

Χωρις πολλες φανφαρες το σημα της Ιστορικης Λεμανια αντικατασταθηκε με ενα σημα που γραφει Montres Breguet, S.A. Η λεμανια ειχε εν μια νυκτι εξαφανισθει σαν ονομα που τοσα πολλα προσεφερε στην μετρηση του χρονου. Παρολα αυτα η κληρονομια της συνεχιζει να ζει μεσα στα εκπληκτικα δημιουργηματα της Breguet. Το κυριοτερο ομως η Λεμανια παραμενει οσο ποτε ζωντανη στις καρδιες των Συλλεκτων και των ανθρωπων που αγαπουν το ρολοι σαν μια εταιρεια που συνεβαλλε οσο λιγες στην εξελιξη του μηχανικου ρολογιου με την μορφη που το ξερουμε σημερα. Σιγουρα παραγνωρισμενη απο τους πολλους, σιγουρα αγαπημενη απο τους γνωστες.

Επομενο σεμιναριο ποτε εχει?

Τρομεροί στίχοι.

Προέλευση?

Χ

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=73306