Ρολογάρες και ανώτερα τα θεωρώ αλλά η απορία μου είναι αν το βαρεθείς και θέλεις να το δώσεις το παντρεύεσαι προκειμένου να μη το σκοτώσεις;
Έχω την αίσθηση ότι δεν φεύγουν εύκολα (ίσως να είμαι λάθος).
Γιώργο, δεν είναι τα μόνα που δεν φεύγουν εύκολα.
Πρακτικά με όποια μάρκα καθήσεις να ασχοληθείς διεθνώς, πλην των Rolex / A.P. / Patek Philippe, θα σε φάει το σκοτάδι μετά.
Πάντα φυσικά λαμβάνοντας υπ'όψιν τη συνιστώσα του πού είσαι, δηλαδή σε ποιά αγορά (γεωγραφικά) απευθύνεσαι.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα τούτα εδώ τα ρολόγια (GS) είναι σε άνοδο, o λίγος κόσμος που αγαπά το ρολόϊ τα εκτιμά, άρα αν το έχεις πάρει σε καλή τιμή ίσως να γίνει κάτι μετά. Καλή τιμή σημαίνει τιμή Ιαπωνίας (από εξουσιοδοτημένο, και tax free) ή πιό κάτω.
Εγώ δυό κομμάτια πήρα στο Dubai (με 40% off έκαστο) κι όταν πήγα να δώσω το ένα έφαγα τα μούτρα μου. Εδώ ίσως έφευγε αλλά δεν είχα την ευχέρεια να το συνδυάσω με ταξίδι.
Για άλλες μάρκες παρομοίως - τα παντρεύεσαι τα περισσότερα, και τα παντρεύεσαι άσχημα.
Ακόμη και μάρκες όπως JLC, GP, και λοιπά.
Στην Ελλάδα συγκεκριμένα επίσης όπως γνωρίζεις υπάρχει και η διαστροφή του κάθε απαίδευτου, που νομίζει ότι είναι βασιλιάς και πασάς, και έχει attitude λες και μιλάς με συλλέκτη που έχει 40 κομμάτια A. Lange & Söhne. Ακόμη και φθηνά κομμάτια δεν φεύγουν (Longines, κλπ.) παρά μόνο αν ο άλλος ψάχνει πολύ συγκεκριμένα το εκάστοτε μοντέλο ή αν το πάρει 'τσάμπα'.
Αυτή είναι η νοοτροπία, κι όποιος έχει βάλει αγγελία το γνωρίζει καλά.
Είχα και μία περίπτωση πέρυσι την οποία δεν έχω αναφέρει δημόσια, την έχω συζητήσει μόνο στο στενό κύκλο (στους έμπιστους, οι οποίοι είναι μέλη εδώ).
Πριν ένα χρόνο ακριβώς πήρα ένα JLC Polaris Boutique Edition, αυτό με το υπέροχο blue fume' dial.
To ρολόϊ το πλήρωσα φουλ λιανική (πρώτο λάθος), και επειδή ήταν σε rubber strap παρήγγειλα και το γνήσιο ατσάλινο μπρασελέ (quick change mechanism).
Μου κόστισε στο σύνολο €11,500 όλο το πακέτο, με 3-4 ωραία δώρα από τη boutique της JLC στο Dubai (MoE).
Μετά από δύο μήνες βρίσκω ένα Sky-Dweller (λευκό dial και oyster bracelet), διετίας και σε άψογη κατάσταση. Το συνδυάζω με ένα Sub ND (πάλι διετίας) κι αποφασίζω να τραβήξω το δρόμο Rolex, οπότε λέω ας φύγει το JLC για να πάρω αυτά τα δύο Rolex. Όχι έξυπνη κίνηση, πολύ νωρίς για να φύγει κάτι τέτοιο που έχει και 8 χρόνια εγγύηση, αλλά έτσι είναι αυτό το hobby άμα είσαι serial flipper και δεν έχεις υπομονή.
Μιλώ λοιπόν με ένα γνωστό, που είναι μέλος εδώ και με τον οποίο είχα άριστη σχέση, και πρόσεξε τί μου λέει: "...
Το έξτρα ατσάλινο μπρασελέ δεν το χρειάζομαι. Μου λες ότι το Polaris θα πουληθεί εκεί από dealer σε βιτρίνα περίπου €9,000-9,400 και η προμήθειά του είναι 18%, ήτοι εσύ θα πάρεις πες €7,800-8,000. Ωραία, αφαίρεσε και το μπρασελέ, καλύτερα να το δώσεις μόνος σου χωριστά, οπότε εγώ μπορώ να σου δώσω €6,700-6,800 για το ρολόϊ..."
Όχι δηλαδή απλά μου μίλησε ως κοράκι, αλλά πήγε να με χώσει να προσπαθώ να δώσω και το ατσάλινο μπρασελέ μόνος μου.
Kι αν συμφωνούσα αυτός θα αποκτούσε από το πουθενά JPC Polaris boutique edition ενός μηνός ρολόϊ με 8 χρόνια εγγύηση για λίγο πάνω από εξήμιση χιλιάρικα...
Οπότε αν ποτέ πάρεις Grand Seiko, Girard Perregaux, Frank Muller, Montblanc, ή παρόμοια μάρκα, και θελήσεις μετέπειτα να το δώσεις, αν δεν καταφέρεις να το πουλήσεις σε κάποιο φίλο να θυμάσαι ότι θα συναντήσεις και τέτοιες περιπτώσεις μπροστά σου. Γι'αυτό όλοι πάμε στους pre-owned dealers κι ακουμπάμε τα ρολόγια, διότι οι περισσότεροι εδώ έξω δεν τρέφουν σεβασμό στο ρολόϊ που έχουμε πληρώσει με τα χρήματά μας, και θέλουν να το πάρουν κοψοχρονιά. Συν το ότι ελάχιστος κόσμος έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει ένα κομμάτι που κοστίζει πάνω από €5k.
Και στο A.P. ROO θα χάσεις αν πας να φλιπάρεις. Γενικά μιλώ τώρα. Η χασούρα είναι θέμα. Έτσι είναι αυτό το παιχνίδι. Οπότε πριν βάλεις το χέρι στην τσέπη για το οτιδήποτε, τέσσερις και δεκατέσσερις φορές θα το σκεφθείς - εκτός κι αν το ρολόϊ είναι Rolex ή Patek Philippe.
