Ας ξεχάσουμε τους αρχαίους ημών προγόνους.Καλώς η κακώς έπραξαν ότι έπραξαν...
Η δομή της κοινωνίας τότε ήταν τελείως διαφορετική απ' ότι είναι σήμερα.
Το μορφωτικό επίπεδο επίσης.
Ο πληθυσμός επίσης.
Ας μην αναφερθούμε στους κάθε είδους καλλιτέχνες, συγγραφείς , ποιητές και οποιονδήποτε άλλον.
Που στο κάτω κάτω, ενώ μπορεί να υπήρξαν τεράστιοι στον τομέα τους, στα κοινά αυτής της χώρας μάλλον το αντίθετο σημαίνει η απουσία τους .
Δεν λέω, και καλλιτέχνες , και άνθρωποι των γραμμάτων αλλά και πολιτικοί υπήρξαν - δεν ξέρω αν υπάρχουν - που ενδιαφέρθηκαν γι' αυτόν τον τόπο.Έδωσαν παραδείγματα άμεσα είτε έμμεσα.
Σίγουρα μετράει και το μορφωτικό επίπεδο των ψηφοφόρων.
Όλα παίζουν τον ρόλο τους.
Στην σημερινή πραγματικότητα όμως πιστεύω ότι το όλο σύστημα έχει σαπίσει τόσο πολύ, που δυστυχώς επιπλέουν τα κούφια - ελαφρά, για να μην πω τίποτα άλλο.
Δεν υπάρχουν επιλογές.
Παγκοσμίως ο μονόφθαλμος επικρατεί ανάμεσα στους τυφλούς.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η επιλογή του μονόφθαλμου.
Και να θελήσει κάποιος να βάλει ένα λιθαράκι στην πρόοδο της χώρας , δεν θα τον αφήσουν τα παγκόσμια συμφέροντα αλλά ούτε και οι υποτιθέμενοι συνάδελφοι πολιτικοί.
Υπάρχει τόση σαπίλα, που πρέπει να γίνει γενική φασίνα, να διαλυθεί τελείως ο πολιτικός μηχανισμός και να δημιουργηθεί από την αρχή.
Στην Ελλάδα και την διακυβέρνηση αυτής δεν μπορεί να γίνει ούτε αναβίωση μοντέλων ούτε διατήρηση των υπάρχοντων.
Πρέπει να διαλυθούν όλες οι υπάρχοντες "εταιρείες" από την ρίζα.
Τότε μόνο ο καταναλωτής, θα μπορέσει με νέα ξεκάθαρη ματιά, να επιλέξει και να αναδείξει την "εταιρεία" που τον συμφέρει τόσο από "αισθητικής" , "μηχανικής = τρόπος λειτουργίας" όσο και οικονομικής άποψης αλλά και προοπτικής εξέλιξης.
Από την άλλη , οι "καταναλωτές" πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι :
τα παλιά "ρολόγια" δεν είναι πλέον λειτουργικά
τα σημερινά δεν καλύπτουν ούτε μία στο εκατομμύριο τις ανάγκες και τις απαιτήσεις τους.
