Σαν παιδί των quartz, τα μηχανικά δεν ήταν ποτέ η αδυναμία μου.
Πάντοτε τα θεωρούσα πιο ντελικάτα & η αντοχή σε κακουχίες, ήταν για μένα ο #1 παράγοντας επιλογής.
& υπάρχει φυσικά το πρόβλημα (μου), που όταν ανοίγω το κουτί, πιάνω ένα ρολόι που εκείνη τη στιγμή λειτουργεί.
Γι’αυτούς τους λόγους τα μηχανικά έπεσαν σε δυσμένεια & έφυγαν ΟΛΑ.
Αν μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια από αυτά που πέρασαν, θα ήταν το Citizen Fugu, το Orient Defender & ο πιλότος της AddiesDive.
Ορισμένα από αυτά που πέρασαν από τα χέρια μου, παρέμειναν υποψήφια & για το τελικό, 1 & μοναδικό αυτόματο.
Αλλά το να πάρω το ίδιο ρολόι για 2η φορά, είναι κάτι που έχω κάνει, δεν μου βγήκε & προσπαθώ να αποφύγω.
Υποψήφια εν τάχει ήταν αρκετά Orient (δεν έχω στην παρούσα φάση), το Defender & ο πιλότος που μοιράζονται την ίδια κάσα (στα πρότυπα των 5ριων SRPG/SRPH), καθώς & το Kamasu.
Το Defender κόπηκε για τον λόγο που προανέφερα, ενώ ο παραλίγο νικητής πιλότος, αποκλείστηκε λόγω μεγάλου μεγέθους.
Το Kamasu αν & επιλογή με κλειστά μάτια (σωστό μέγεθος, σωστά υλικά, ποικιλία χρωμάτων), είναι οπτικά diver & η παρουσία ακόμα 2 εκπροσώπων της κατηγορίας, με έκαναν να μη το επιλέξω.
Από τον πιλότο της Addies, αν & έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος για όσο τον είχα, είπα να κινηθώ σε πιο πάνω κατηγορία.
Για κάποιες άλλες ξόφαλτσες ιδέες που είχα, όπως Vostok & Sistem51 (OMG), δεν θα επεκταθώ περισσότερο.
Πάμε στα Seiko.
Λόγω & της κατηγορίας τιμής που κινούμαι, αποφάσισα να κοιτάξω αποκλειστικά για 5ράκι, ενώ βλέποντας τις τιμές σε skroutz & chrono24, ανακάλυψα ότι τα JDM μοντέλα στο Amazon Ιαπωνίας, βρίσκονται σε παραπλήσιο επίπεδο.
Φύγαμε για JDM.
Κοιτούσα 2 & μόνο μοντέλα, τον πράσινο πιλότο SBSA141 (SRPH39), που είναι remake της σειράς SNK & το γκρι dress-kx SBSA041 (SRPE51), που πολύς κόσμος πίνει νερό στο όνομα του.
Αν & ο πιλότος μου άρεσε περισσότερο (& εξακολουθώ να τον σκέφτομαι), μίλησε η λογική & 1-2 στιγμές κόντεψα να παραγγείλω το 2ο.
Κάτι όμως με συγκράτησε & αυτό το κάτι είναι το Marinaut που έχω, το οποίο είναι ουσιαστικά κάτι παρόμοιο (sport/dress).
& εκεί που είχα βαλτώσει, ψάχνοντας τα υπόλοιπα 5ράκια έπεσα πάνω σε 2 μοντέλα που άφησα πίσω όταν πήρα το Boldr.
Τα field SBSA119 (SRPG39) & SBSA117 (SRPG35).
Τελικά οι χρυσαφί λεπτομέρειες κέρδισαν & πάτησα το κουμπί.
Η παραγγελία έγινε όπως είπα από Amazon Ιαπωνίας, η (τελική) τιμή που πλήρωσα στο checkout ήταν €226 & το πακέτο αν & έφτασε στην Ελλάδα σε 2 μόλις ημέρες, παραδόθηκε τελικά σε 7, αφού κόλλησε στο τελωνείο (ευτυχώς αναίμακτα), αλλά & λόγω του 3ημέρου της 28/10.
Η συσκευασία ήταν πολύ καλή, το κουτί είχε τα πάντα, όλα άθικτα, εντύπωση όμως μου έκανε ότι το κρύσταλλο στο dial δεν είχε κάποια προστατευτική ζελατίνα & αφού μιλάμε για mineral, λιγάκι μόρφασα.
Διαστάσεις, 39.5x48x13mm & βάρος 75g με το δερμάτινο λουράκι της συσκευασίας.
Το οποίο είναι πάρα πολύ καλό οπτικά, δίνει έναν επιπλέον vintage αέρα, αλλά είναι κομματάκι άκαμπτο.
Το πλάθω σιγά-σιγά με το χέρι.
Το μέγεθος είναι υπεράριστο.
Τόσο όσο.
Το ύψος δεν του φαίνεται, γιατί το 1mm περίπου, ανήκει στο κρύσταλλο.
Το κρύσταλλο λοιπόν, ίσως το πιο αμφιλεγόμενο σημείο της σειράς 5 SRPG/SRPH, καθώς είναι θολωτό, χωρίς antireflective & όλοι γκρινιάζουν.
Προσωπικά πιστεύω ότι δίνει έναν άλλον χαρακτήρα, από αυτόν που θα είχε αν ήταν flat.
Είναι & αυτό ένα λιθαράκι για να φανεί λιγουλάκι πιο vintage το ρολόι.
Ναι γυαλίζει, ειδικά έξω στον ήλιο, αλλά σε μένα προσωπικά δεν φάνηκε δυσανάγνωστο.
Σε αυτό βοηθάνε οι χρυσαφί δείκτες & τα σημάδια, που αν & ματ, κυριολεκτικά πετάγονται από το dial.
Το dial είναι με μια λέξη εξαιρετικό.
Το χρώμα του είναι ένα τόνο πιο σκούρο από το navy blue.
Σε σκοτεινές συνθήκες φαίνεται σχεδόν μαύρο, με το φως του ήλιου πηγαίνει προς το μπλε, αλλά όχι πολύ.
Επίσης ενώ σε σκίαση μοιάζει σαν λείο, σε ηλιοφάνεια γίνεται ανάγλυφο.
Δεν ξέρω αν βοηθούν οι φωτογραφίες που θα ανεβάσω.
Πάμε στην κάσα, που επίσης (στο συγκεκριμένο μοντέλο) δεν αρέσει σε ορισμένους, λόγω της επεξεργασίας της.
Αν & μοιάζει βουρτσισμένη (δεν είναι ξεκάθαρο αυτό, δεν φαίνονται γραμμές), υπάρχει μια απόχρωση gunmetal, που δίνει έναν πολύ ελαφρύ σκουρόχρωμο τόνο.
Δεν μοιάζει με pvd & στο site δεν γράφει για κάτι τέτοιο.
Εμένα μου άρεσε αρκετά, είναι & αυτό ένα σημείο που δίνει & πάλι ένα διαφορικό χαρακτήρα στο ρολόι.
Γενικά φαίνεται να έχει πέσει πολύ δουλειά σε τέτοιες μικρολεπτομέρειες.
& εκεί ξεκινάει το οξύμωρο, τουλάχιστον σε μένα που δεν είμαι Seikάκιας.
Ενώ δλδ δόθηκαν χρήματα για την ανάπτυξη του ρολογιού & της σειράς, απουσιάζουν πράγματα που θεωρούνται βασικά, όπως το κρύσταλλο από ζαφείρι.
Δεν γνωρίζω πόσο μπορεί να κόστισε το θολωτό mineral, αλλά δε νομίζω να είχε κάποια εντυπωσιακή διάφορα με κάποιο flat ζαφείρι.
Η απάντηση σε όλο αυτό το ζήτημα, δε νομίζω να έχει σχέση με το κόστος, αλλά με τον εσωτερικό ανταγωνισμό.
Αν το 5ρακι είχε κρύσταλλο από ζαφείρι, θα ήταν άμεσος ανταγωνιστής του αλπινιστή.
Οπότε θυσιάστηκε για τον μεγάλο του αδελφό.
Το ίδιο φυσικά ισχύει & για τη βιδωτή κορώνα, η οποία προφανώς για τους ίδιους λόγους, δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί.
Στο case back υπάρχει κρύσταλλο (mineral πάντα) για να φαίνεται ο (μη διακοσμημένος) μηχανισμός.
Στην κορώνα θα μπορούσε να υπάρχει το σήμα 5/S, αλλά η Seiko (άγνωστο γιατί) τα αποφεύγει αυτά.
Πέρα από αυτά τα (πολύ ελαφριά κατά τη γνώμη μου) παρατράγουδα, το ρολογάκι είναι άψογο.
Πολύ διακριτικό σε μέγεθος, πολύ όμορφο σε εμφάνιση.
Δεν είμαι φίλος του δέρματος (ούτε καν το χειμώνα), οπότε αναμένω λουράκι από καμβά που πιστεύω ότι θα αλλάξει το ρολόι προς το ακόμα καλύτερο.
Ακολουθούν φωτογραφίες.