...............ο μόνος μου προβληματισμος ήταν μήπως είναι μικρο 
 

....και δείχνει και μικρό. Πόσος είναι ο καρπός σου ?

Ούτε ψυχολόγος με σώνει
Εγω κάνω το κουνέλι και ,για την ώρα,δεν απαντάω καν.

Στάλθηκε από το SM-N986B μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ω ρε βραδιάτικο θα μας ξεκάνετε ρεεε

(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

Να σαι καλά !!! 

Εάν ο καρπός σου είναι μεγάλος και υποστηρίζει το Ρ τότε η απόφαση είναι μονόδρομος 🤔👍Η μόνη ένσταση που θα μπορούσα να έχω για το explorer είναι το μέγεθος.

Προσωπικά ποτέ.δεν κατάλαβα γιατί γίνεται αναφορά συνέχεια στο μέγεθος του . Με μπεζελ 41.5mm ποτέ δε το θεώρησα μεγάλο.Μάλιστα όταν το είχα πάρει το 12 που ήταν ακόμα το μεγάλο ρολόι στα ντουζένια του,ο μόνος μου προβληματισμος ήταν μήπως είναι μικρο 
 

50-50 ανάμεσα σε αυτά τα δύο .

Το αριστερα ειναι ισως το αγαπημενο μου Ρ - μεσα στο τοπ 5 για σιγουρα!

50-50 ανάμεσα σε αυτά τα δύο .

Επιτρέπεται να πούμε για κάποιο που δεν έχουμε ;


Sent from my iPhone using Tapatalk

Εννοείται

Στάλθηκε από το SM-N986B μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ωραίο το breguet !

Πολυ ομορφο ρολόι, και αν και πληθωρικο, δεν ειναι καθολου μπουκωμενο.  Μπραβο.

Πολύ πληθωρικό και στο χέρι καθεται πολύ καλά

Για μενα ηταν συνδυασμος ποθου και οικονομικης θυσιας.

Η Breguet ειναι μια μαρκα που αγαπαω για την ιστορια και την ποιοτητα της και εχει μια σειρα που ταιριαζει πολυ στα γουστα μου, τους πιλοτους -χρονογραφους Type XX/ XXI.
ΜΕχρι να μαζεψω τα χρηματα και να παρω την αποφαση, κυκλοφορησε τοτε ενα μοντελο που το δα και μου τρεξανε τα σαλια.... Οταν λεω "αυτο ειναι το grail!" και ανοιγω το αρθρο, οι φαπες απανωτες....
- one -off  κομματι σε δημοπρασια για φιλανθρωπια (αρε αδυναμια κτησης + εξωφρενικη τιμη)
- πλατινενια κασα ( παλι δυσθεωρητη τιμη, ευαισθησια , βαρος κτλ)

Κι ετσι αρκεστηκα στο να το εχω screensaver και να το χαζευω....

Φανταζεστε λοιπον τι εγινε οταν βγηκε σε μοντελο παραγωγης , ατσαλινο! Μετα λυπης θυσιασα το moon και με συνοπτικες διαδικασιες το απεκτησα!

Οποτε λιγο το οικονομικο κομματι (ειναι το καλυτερο μου ρολοι ) αλλα κυριως αυτο το rollercoaster συναισθηματων μεχρι να μπορεσω να το παρω (σα γκομενα που σε φτυνει και την καταφερνεις ενα πραμα!  ) το εχει σε περιοπτη θεση στην καρδια -και τη συλλογη - μου!

Αγαπημένο και grail! Ιδανική περίπτωση!


Sent from my iPhone using Tapatalk

Για μενα ηταν συνδυασμος ποθου και οικονομικης θυσιας.

Η Breguet ειναι μια μαρκα που αγαπαω για την ιστορια και την ποιοτητα της και εχει μια σειρα που ταιριαζει πολυ στα γουστα μου, τους πιλοτους -χρονογραφους Type XX/ XXI.
ΜΕχρι να μαζεψω τα χρηματα και να παρω την αποφαση, κυκλοφορησε τοτε ενα μοντελο που το δα και μου τρεξανε τα σαλια.... Οταν λεω "αυτο ειναι το grail!" και ανοιγω το αρθρο, οι φαπες απανωτες....
- one -off  κομματι σε δημοπρασια για φιλανθρωπια (αρε αδυναμια κτησης + εξωφρενικη τιμη)
- πλατινενια κασα ( παλι δυσθεωρητη τιμη, ευαισθησια , βαρος κτλ)

Κι ετσι αρκεστηκα στο να το εχω screensaver και να το χαζευω....

Φανταζεστε λοιπον τι εγινε οταν βγηκε σε μοντελο παραγωγης , ατσαλινο! Μετα λυπης θυσιασα το moon και με συνοπτικες διαδικασιες το απεκτησα!

Οποτε λιγο το οικονομικο κομματι (ειναι το καλυτερο μου ρολοι ) αλλα κυριως αυτο το rollercoaster συναισθηματων μεχρι να μπορεσω να το παρω (σα γκομενα που σε φτυνει και την καταφερνεις ενα πραμα!  ) το εχει σε περιοπτη θεση στην καρδια -και τη συλλογη - μου!

Ωραίος ο φίλος ο speedmaster....

Το αγαπημένο μου ρολόι είναι το Timex Ironman Triathlon 8 lap (pre Indiglo) μοντέλο.

(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

Μου το έκαναν δώρο οι γονείς μου, νομίζω το Καλοκαίρι του 1987.

Το έβλεπα στο Kmart ( https://www.youtube.com/watch?v=YIbh-YM7E0Y ). Ο πατέρας μου δούλεψε για 1 χρόνο σε ερευνητικό κέντρο στις ΗΠΑ και μας είχε οικογενειακώς το καλοκαίρι μαζί του.
Αν θυμάμαι καλά είχε MSRP 45 δολάρια, και το έδιναν με έκπτωση 35 ή 40 τελική (τότε πρέπει να είχε το δολάριο γύρω στις 45 με 47 δραχμές). Ενδεικτικά ένα καλό BMX έκανε γύρω στα 200 δολάρια και με τόσα αγόραζες μεταχειρισμένο αυτοκίνητο με ηλεκτρικά παράθυρα, τουλάχιστον στο Tennessee.

Το είχα ερωτευθεί, και οι γονείς μου υπέκυψαν.
Το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν πολύ εντυπωσιακό, με έντονα χρώματα, αθλητικό στυλ και χρονόμετρο με μνήμες για lap προπόνησης.
Για την εποχή του, διαστημικό.

Στα θετικά του, νομίζω ότι είχε καλή κάσα και ξεχωριστό σχεδιασμό. Αρκετά σπάνιο για την εποχή του στην Ελλάδα.

Συμμαθητής μου εκείνη την εποχή εμφανίστηκε με ανάλογο μοντέλο Piratron, επίσης αρκετά εντυπωσιακό.

Στα αρνητικά, το λαστιχένιο λουράκι είχε την κλασική ευπάθεια που είχαν και τα Casio της εποχής και κοβόταν αρκετά εύκολα. Επίσης, οι αναγραφές στα κουμπιά και το bezel ξεθώριαζαν με το χρόνο και τη χρήση.

Το ρολόι είχε ένα γκρι πλαστικό κουτί συσκευασίας. Σύμφωνα με τα χαρτιά του, η έδρα της Timex ήταν το Little Rock, Arkansas.

Όσοι ήταν παρατηρητικοί και έβλεπαν CNN κλπ. εκείνη την εποχή, θα πρόσεξαν ότι ο Πρόεδρος Bill Clinton φορούσε σε αρκετές δημόσιες εμφανίσεις του αυτό το ρολόι. Όχι τυχαία, καθώς η πολιτική έδρα του ήταν το Little Rock, και με αυτό το μοντέλο κρατούσε χαμηλό, Made in America προφίλ (όταν δε φορούσε τα Rolex του).

Κάπου στις αρχές της 10ετίας του 90, έστειλα γράμμα στην Timex για πιθανό service (αναφέροντας τον εντυπωσιασμό μου για τον Πρόεδρο και την επιλογή του). Πήρα το ΟΚ και έστειλα το ρολογάκι στο Little Rock. Μετά από αρκετές εβδομάδες, μου επέστρεψε με refurbished bezel και κουμπιά, και νέο λουράκι. Έφαγα κατσάδα από τον πατέρα γιατί στην πιστωτική του εμφανίστηκε 3 φορές η επισκευή των περίπου 25 δολαρίων. Τελικά ήταν 2 χρεώσεις και 1 πίστωση, είχαν κάνει κάποιο λάθος.

Το ρολόι είχε άδοξο τέλος πιθανότατα το 1997, καθώς μια μέρα που έπλενα το αυτοκίνητο στην πυλωτή, το άφησα σε ένα κάγκελο για να μην το γρατσουνίσω στο πλύσιμο και το ξέχασα εκεί. Ελπίζω να το χάρηκε όποιος το βρήκε…

Ήταν το αγαπημένο μου ρολόι και εντελώς προσωπική επιλογή, με γονική όμως χρηματοδότηση. Χαρακτηρίζει εμένα, τη γενιά μου σε κάποιο βαθμό, και την εποχή που μεγάλωσα.

Από ρολόγια που έχω στην κατοχή μου, το αγαπημένο μου είναι το Tag Heuer s’el chronograph. Δώρο από τους γονείς μου (το επέλεξα εγώ) για το πανεπιστήμιο, σε ταξίδι τους στη Σιγκαπούρη το Δεκέμβριο του 1994. Με χαρακτηρίζει καθώς μου αρέσουν οι χρονογράφοι και τα complications. Εκείνη την εποχή η Tag ήταν hot με τα quartz της και την σύνδεση της με την F1. Σίγουρα όχι σοβαρή επιλογή για έναν πραγματικά ορολογόφιλο, αλλά νομίζω ένα καλό gateway drug.

(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)
Αργότερα είχα ερωτευθεί ένα Heuer Carerra chronograph re-edition με συνθετικό κρύσταλλο που είχαν βγάλει στα μέσα της 10ετίας του 90, αλλά δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να το πάρω. Τιμή κοντά στις 400.000 δραχμές αν θυμάμαι σωστά.

Αυτά από εμένα, και ελπίζω να μην κούρασα.

P.S.: to be continued…


Sent from my iPhone using Tapatalk

Είσαι θεός, μακάρι όλες σου οι αναμνήσεις να είναι χαρούμενες

Στάλθηκε από το SM-N986B μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

@Speedster356

(Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

Αυτό είναι το πνεύμα ΙΜΟ ! Οι ιστορίες, τα αισθήματα, οι αναμνήσεις. Το πως ζήσαμε το κάθε ρολογάκι.

Ευγε σου ! (Κάντε κλικ εδώ να εμφανιστεί η φωτογραφία.)

---------------------------------------
Σημ. Η απλή παράθεση μιας φωτό, εμένα προσωπικά, δεν με γεμίζει, ούτε δίνει την ουσία της σχέσης.

Thanx!

Το αγαπημένο μου ρολόι είναι το Timex Ironman Triathlon 8 lap (pre Indiglo) μοντέλο.



Μου το έκαναν δώρο οι γονείς μου, νομίζω το Καλοκαίρι του 1987.

Το έβλεπα στο Kmart ( https://www.youtube.com/watch?v=YIbh-YM7E0Y ). Ο πατέρας μου δούλεψε για 1 χρόνο σε ερευνητικό κέντρο στις ΗΠΑ και μας είχε οικογενειακώς το καλοκαίρι μαζί του.
Αν θυμάμαι καλά είχε MSRP 45 δολάρια, και το έδιναν με έκπτωση 35 ή 40 τελική (τότε πρέπει να είχε το δολάριο γύρω στις 45 με 47 δραχμές). Ενδεικτικά ένα καλό BMX έκανε γύρω στα 200 δολάρια και με τόσα αγόραζες μεταχειρισμένο αυτοκίνητο με ηλεκτρικά παράθυρα, τουλάχιστον στο Tennessee.

Το είχα ερωτευθεί, και οι γονείς μου υπέκυψαν.
Το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν πολύ εντυπωσιακό, με έντονα χρώματα, αθλητικό στυλ και χρονόμετρο με μνήμες για lap προπόνησης.
Για την εποχή του, διαστημικό.

Στα θετικά του, νομίζω ότι είχε καλή κάσα και ξεχωριστό σχεδιασμό. Αρκετά σπάνιο για την εποχή του στην Ελλάδα.

Συμμαθητής μου εκείνη την εποχή εμφανίστηκε με ανάλογο μοντέλο Piratron, επίσης αρκετά εντυπωσιακό.

Στα αρνητικά, το λαστιχένιο λουράκι είχε την κλασική ευπάθεια που είχαν και τα Casio της εποχής και κοβόταν αρκετά εύκολα. Επίσης, οι αναγραφές στα κουμπιά και το bezel ξεθώριαζαν με το χρόνο και τη χρήση.

Το ρολόι είχε ένα γκρι πλαστικό κουτί συσκευασίας. Σύμφωνα με τα χαρτιά του, η έδρα της Timex ήταν το Little Rock, Arkansas.

Όσοι ήταν παρατηρητικοί και έβλεπαν CNN κλπ. εκείνη την εποχή, θα πρόσεξαν ότι ο Πρόεδρος Bill Clinton φορούσε σε αρκετές δημόσιες εμφανίσεις του αυτό το ρολόι. Όχι τυχαία, καθώς η πολιτική έδρα του ήταν το Little Rock, και με αυτό το μοντέλο κρατούσε χαμηλό, Made in America προφίλ (όταν δε φορούσε τα Rolex του).

Κάπου στις αρχές της 10ετίας του 90, έστειλα γράμμα στην Timex για πιθανό service (αναφέροντας τον εντυπωσιασμό μου για τον Πρόεδρο και την επιλογή του). Πήρα το ΟΚ και έστειλα το ρολογάκι στο Little Rock. Μετά από αρκετές εβδομάδες, μου επέστρεψε με refurbished bezel και κουμπιά, και νέο λουράκι. Έφαγα κατσάδα από τον πατέρα γιατί στην πιστωτική του εμφανίστηκε 3 φορές η επισκευή των περίπου 25 δολαρίων. Τελικά ήταν 2 χρεώσεις και 1 πίστωση, είχαν κάνει κάποιο λάθος.

Το ρολόι είχε άδοξο τέλος πιθανότατα το 1997, καθώς μια μέρα που έπλενα το αυτοκίνητο στην πυλωτή, το άφησα σε ένα κάγκελο για να μην το γρατσουνίσω στο πλύσιμο και το ξέχασα εκεί. Ελπίζω να το χάρηκε όποιος το βρήκε…

Ήταν το αγαπημένο μου ρολόι και εντελώς προσωπική επιλογή, με γονική όμως χρηματοδότηση. Χαρακτηρίζει εμένα, τη γενιά μου σε κάποιο βαθμό, και την εποχή που μεγάλωσα.

Από ρολόγια που έχω στην κατοχή μου, το αγαπημένο μου είναι το Tag Heuer s’el chronograph. Δώρο από τους γονείς μου (το επέλεξα εγώ) για το πανεπιστήμιο, σε ταξίδι τους στη Σιγκαπούρη το Δεκέμβριο του 1994. Με χαρακτηρίζει καθώς μου αρέσουν οι χρονογράφοι και τα complications. Εκείνη την εποχή η Tag ήταν hot με τα quartz της και την σύνδεση της με την F1. Σίγουρα όχι σοβαρή επιλογή για έναν πραγματικά ορολογόφιλο, αλλά νομίζω ένα καλό gateway drug.


Αργότερα είχα ερωτευθεί ένα Heuer Carerra chronograph re-edition με συνθετικό κρύσταλλο που είχαν βγάλει στα μέσα της 10ετίας του 90, αλλά δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να το πάρω. Τιμή κοντά στις 400.000 δραχμές αν θυμάμαι σωστά.

Αυτά από εμένα, και ελπίζω να μην κούρασα.

P.S.: to be continued…


Sent from my iPhone using Tapatalk