Αυτή η μλκία ήταν: Το μέσα είναι χαρτί και βγαίνει.
Καλό αυτό με τα Duralex. Θα τα ψάξω. 
Αυτό πάντως με τα γυαλιά που πάνε παντού όταν πέσει και σπάσει ένα γυάλινο σκεύος, μπορεί να γίνει εφιάλτης. Εγώ κατά κανόνα τρώω με delivery από ταβέρνες. Μια φορά είχα παραγγείλει μπριάμ που μου
αρέσει. Με την πρώτη μπουκιά, ακούω ένα κρατς στο στόμα μου. Βγάζω το περιεχόμενο και τι να δω! Ένα κομμάτι γυαλί που το έσπασα σε δυο κομμάτια με τους γομφίους μου. Προφανώς στην κουζίνα του
μαγαζιού θα είχε σπάσει κάποιο ποτήρι και κάποιο κομμάτι θα μπήκε μέσα στο ταψί. Τι θα μπορούσε όμως να συμβεί σε εμένα; Να κοπεί η γλώσσα, ή η παρειά, ή αν προχωρούσε παρακάτω, ο φάρυγγας, ή ο
οισοφάγος, ή το στομάχι. Φυσικά το χειρότερο θα ήταν να περάσει στο έντερο και να το τρυπήσει. Τι προεκτάσεις στην χειρότερη περίπτωση, θα μπορούσε αυτό να έχει; Να χυθεί περιεχόμενο του εντέρου στην
κοιλιά με αποτέλεσμα οξεία περιτονίτιδα. Δηλαδή χειρουργείο, δυνατή αντιβίωση και νοσηλεία. Αλλιώς σηψαιμία και τέζα.
Αν προλάβεις, αν σε διαγνώσουν, αν το καταλάβεις και το πείς " εφαγα γυαλι ".
Οι μάγειρες, και ΠΟΛΛΕΣ νοικοκυρές, έχουν μια κακή συνήθεια.
Κτυπάνε την κουτάλα στην άκρη της κατσαρόλας, στην άκρη της πιατέλας, στην άκρη του πιάτου, για να φύγει το υπόλειμμα από την κουτάλα, στο σερβίρισμα.
Το βλέπουμε και στο Master chef, και σε όλες τις μαγειρικές εκπομπές της τηλεόρασης. ΚΑι η κυρία μου το κάνει ΣΥΝΕΧΕΙΑ, όλο την βρίζω, εκείνη ΤΙΠΟΤΑ. Κακή συνήθεια από την μάνα, δεν φεύγει εύκολα αν δεν καταλάβεις τον κίνδυνο.
Αυτό
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ. Εγώ, έκανα "βοηθός" σε δεσμό μου που είχε catering. Ηταν ξένη. Ειχε άλλη υποδομή - τεχνικές - κουλτούρα. Εκεί έμαθα ΠΟΛΛΑ. Μου εξήγησε και ΚΑΤΑΛΑΒΑ.
Τα υαλικά σκεύη, πιατέλες - σαλατιέρες, μπορεί να δείχνουν ωραία, αλλά με τις συνεχείς καταπονήσεις, πλυντηρια ( θερμοκρασίες ), κοπανήματα ( στην στοίβαξη ), κλπ, κάνουν τριχοειδή, και με ένα μικρό κτύπημα, πάει το γυαλάκι. Δες τα σκεύη σε ταβέρνες, ποτήρια ραϊσμένα, κάποια σπασμένα ελάχιστα στα χείλη, κάποια πιάτα - πιατέλες τσιπαρισμένα στις άκρες, κλπ.
Οταν κτυπάς την κουτάλα, και είναι μεταλλική στην άκρη της πιατέλας, της σαλατιέρας, του πιάτου, ένα μικρό γυαλάκι / πορσελάνη να φύγει, μισό χιλιοστό, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ. Και ο πελάτης πάει για διάτρηση στομάχου - εντέρου. Δηλαδή, πάπαλα.
Στην κατσαρόλα, ανακάτεμα, πάντα ξύλινη κουτάλα ή πλαστική. Απορροφούν το κτύπημα, δεν φεύγουν κομμάτια.
Στα υαλικά, στο σερβίρισμα, πάντα πλαστική.
Και ΠΟΤΕ κτύπημα. Ειναι Κίνδυνος Θάνατος.
Εγώ, πήρα μπασίνες ανοξείδωτες, για σαλάτες- σερβιρίσματα, δεν χαλάνε με τίποτα. Και με ένα νερό, ή θερμοκρασία, καθαρίζουν και απολυμαίνονται. Υπάρχουν διάφορα μεγάθη, ιδανικά σκεύη.
