Τι κινδύνους έχει η θάλασσα;
Μιλάτε για γρατζουνιές και χτυπήματα. Πως τα καταφέρνετε; Αυτά δεν τα πάθαινα όταν το ρολόι μου το πρόσεχα όσο πρόσεχα τον καρπό μου.
Ποτέ, μα ποτέ, δεν έχω χτυπήσει ρολόι στο νερό. Στη Χαλκιδική δεν έχει πόρτες, πόμολα, τοίχους και κουφώματα. Επίσης δεν έχω γρατζουνίσει ποτέ, μα ποτέ, ρολόι στη θάλασσα. Δόξα το Θεό ακόμη κολυμπάμε σε νερό κι όχι σε γρέζια και κόντρα παξιμάδια. Επίσης είμαι τυχερός που δε χρειάζεται να πάω με έρπειν πάνω σε βράχια για να φτάσω στη θάλασσα.
Τώρα, έξω απ' το νερό, κάθομαι, ξαπλώνω, πίνω καφέ ενίοτε και μπύρα, διαβάζω, κουβεντιάζω, κάνω πύργους, παίζω με τα κουβαδάκια, παίζω μπάλα, ρακέτες, πάω για ψάρεμα. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν προσθέτει περισσότερες γρατζουνιές και χτυπήματα απ' όλο τον υπόλοιπο χρόνο.
Το μόνο επιπλέον που κάνω όταν φτάνω στη θάλασσα και μ' έχει γίνει συνήθεια απ' τις καταδύσεις, όπου ελέγχεται ο εξοπλισμός πριν τη βουτιά, βγάζω το ρολόι απ' τον καρπό μου κι ελέγχω κορώνα, μπαρέτες και αγκράφα.