O τζιρος ειναι αρκετα υποκειμενικός
Ο αριθμος των κομματιων ομως ειναι σαφης
Αλλο θέμα ο "τζίρος", άλλο οι "πωλήσεις" σε τεμάχια.
Ο "τζίρος" χοντρικά, ειναι όλο το ποσό που μπήκε στα ταμεία, ( θεωρητικά απο πωλήσεις γιατί μπορεί να προέρχεται και από άλλες πηγές )
Οι "πωλήσεις", δείχνουν την προτίμηση των αγοραστών, στα προϊόντα τους, αποκτηθέντα τεμάχια από καταναλωτές.
Ο συνδυασμός, δείχνει την απήχηση μιας φίρμας στο κοινό ( πλατιές λαϊκές μάζες ) με τις προϋποθέσεις ότι τα προϊόντα διατίθενται ευρέως
Φυσικά, κυρίως ο αριθμός των πωλήσεων δημιουργεί τον τζίρο, αλλά αν ένα προϊόν κάνει 500.000 $ ανα τεμάχιο και πουλάνε 2, θα έχουν τζίρο 1.000.000 $, ενώ κάποιος άλλος, που πουλάει 100 $ ανα τεμαχιο, πρέπει να πουλήσει 10.000 τεμ. για τον ίδιο τζίρο.
Η σωστή σύγκριση απαιτεί συνδυασμό των δύο, αλλιως, τα νούμερα τεμαχίων, ή τζίρου, από μόνα τους είναι παραπλανητικά.
Το αυτό ισχύει σε όλα τα καταναλωτικά, από αυτοκίνητα και πλυντήρια, μέχρι μπυρες και οδοντόπαστες.
Και εδώ, δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει την "λαϊκιά" Rolex με την ....αρχοντική ΡΡ, παρά μόνον σαν "εισροή" στο ταμείο που είναι 'παραπλανητική", μια και άλλη παραγωγή ( μεγαλύτερη ποσότητα - περισσότερα μοντέλα ) και μέση αξία ( μικρότερες τιμες ) έχουν τα προϊόντα της πρώτης, συγκρινόμενα με τα της δεύτερης.
Το Top-Selling θα ίσχυε, αν είχαν την ίδια παραγωγή ( μονάδες ) και με τις ίδιες μέσες τιμές, και το κοινό, επέλεγε την πρώτη έναντι της δεύτερης. Και επιπλέον, σε ιδίων χαρακτηριστικών μοντέλα.
Επειδή αυτά δεν ισχύουν, ο σωστός τίτλος επιχειρηματικά, θα ήταν η συγκριτική αναφορά απλως σαν revenue ( annual income ) και όχι top selling που οδηγεί στην κατανόηση από κάποιον τρίτο ότι η πρώτη, είναι η επιλογή έναντι των άλλων.
