Ήταν 19.30 το απόγευμα όταν με ειδοποίησαν τηλεφωνικώς πως φθάσανε και είναι στον σταθμό στα ΚΤΕΛ και να πάω να τους πάρω.
Είναι βλέπετε σχετικά μεγάλης ηλικίας πια...74 εκείνη και 85 εκείνος...
Ζουν ανάμεσά μας.....
Πήγαμε για έναν γρήγορο καφέ και ήρθαμε σπίτι μετά γιατί έχει καλούτσικο κρύο έξω....
Η μόνη μ@λακία είναι ότι η φωτογραφική είναι στην Αθήνα και έτσι αναγκαστικά βολεύτηκα με το μειωμένο εύρος του carl zeiss στο nokia...
Τους μιλάς και ταξιδεύεις σε άλλες εποχές. Πιο δύσκολες; πιο εύκολες; δεν θα το κρίνω...Ασκώ κριτική μόνο σε πράγματα που γνωρίζω εξάλλου.
Μάλλον οι εποχές εκείνες είχανε περισσότερο χαμόγελο, αισιοδοξία και αληθινή αγάπη πάντως...
Tί δεν είχανε; Δεν είχανε carl zeiss στην κολότσεπη του παντελονιού, αλλά είχανε leica και rolleiflex! Είχανε ποιότητα! αυτήν την ποιότητα που σήμερα τόσο δύσκολα την συναντάς γύρω σου.
Μεγάλη μου τιμή να σας έχω δίπλα μου Αλίκη και Αλέκο.....Αλέκο και Αλίκη...
