Στις 15 του Φλεβάρη κατέβηκα στη μεγάλη πόλη ως γνωστόν για την κλήρωση.
Όπως είπα σε άλλο νήμα κατέβηκα με τέσσερα ρολόγια και ανέβηκα με οκτώ.
Δεν κέρδισα το ρολόι της κλήρωσης, κέρδισα όμως εκτός από μια θήκη και περιοδικά που ο Αλέξανδρος φρόντισε για τους παρευρισκόμενους, κέρδισα λοιπόν τη χαρά που σας γνώρισα έστω για αυτό το λίγο.
Από τον περασμένο Σεπτέμβριο-Οκτώβριο είχα ξεκινήσει τηλεφωνικές επικοινωνίες με το κύριο... Χ. Μεγάλη συλλογή έμαθα, τα είπαμε μια τα είπαμε δυο, αρχίσαμε να γνωριζόμαστε, εκείνος έστελνε αποκαλυπτικές φωτογραφίες.
Άλλα ήταν ντελικάτα, άλλα ήταν στιβαρά, άλλα ήταν για κοστούμι, άλλα ακριβά, άλλα παλιά, άλλα μικρά (γμτ), άλλα ιδιότροπα.
Μου την είχε απλώσει μες τα πόδια μου κι εγώ ήθελα να προχωρήσουμε παρακάτω. Τα ήθελα όλα, ήθελα να τα πιάσω και να τα κουνήσω.
Όλα δεν μπορούμε να τα έχουμε, μπορούμε όμως να έχουμε κάποια.
Προφανώς και μιλάω για συλλογή ρολογιών.
Τη μια μέρα γνωριστήκαμε την επόμενη λογοδοθήκαμε!
Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι θύμα του παλιού. Οπότε όλα είχαν τα χρονάκια τους.
Τον τελευταίο μήνα είδατε τα τρία (γουρουνάκια) ρολογάκια.
Τον CLINTON τον World Timer από τα 60s με μηχανισμό ronda που αν δεν ξέρεις πώς δεν θα συγχρονίσεις ποτέ ημέρα με ημερομηνία.
Είδατε και τη Yema (70s) που τη βρίσκω προκλητική και τρυφερή. Δουλεύει εξαιρετικά κι έχει αυτό το ασύνηθες insert στο bezel που είναι ανάποδο.
Και τελευταία είδατε τους κυρίους Yonger et Bresson (70s). Χαρακτήρας military, φουλ πατίνα τα νούμερα και κάσα που του δίνει σε μέγεθος ό,τι του λείπει σε διάμετρο.
Δύο Γάλλοι, ένας Αμερικάνος (?) με ελβετική καρδιά και
Ευχαριστώ τον jiorg για την άψογη συναλλαγή και όλη τη βοήθεια και συμβουλευτική παρουσία του.
Ενδεικτικές οικογενειακές φωτογραφίες.
